Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γλώσσα είναι το σύστημα φωνητικών συμβατικών σημείων και συμβόλων που το καθένα αντιστοιχεί προς κάποιο δεδομένο της ανθρώπινης εμπειρίας, και τα οποία χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του και να εκφράζει τις σκέψεἰς του, φωνητικά ή γραπτά.

Εμφάνιση της Κυπριακής διαλέκτου: Η ελληνική διάλεκτος που μιλήθηκε και γράφτηκε στην Κύπρο από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα, χωρίζεται σε τρεἰς μεγάλες περιόδους: Την αρχαία, τη μεσαιωνική και τη νεώτερη. Η αρχαία Κυπριακή διάλεκτος ανήκει στη Νότια Αχαϊκή διαλεκτική ομάδα, μαζί με την Αρκαδική. Η συγγένεια της Κυπριακής προς την Αρκαδική διάλεκτο, είχε ωθήσει στο παρελθόν τους ερευνητές στη διατύπωση της θεωρίας ότι η Κύπρος είχε αποικηθεί από Αρκάδες κι ότι οι Κύπριοι ήταν απόγονοι Αρκάδων αποίκων. Η θεωρία αυτή δεν γίνεται σήμερα αποδεκτή. Η Νότια Αχαϊκή διάλεκτος βρισκόταν σε χρήση στην Πελοπόννησο πριν από την κάθοδο των Δωριέων. Όταν οι Δωριείς εκτόπισαν τους Αχαιούς από την Πελοπόννησο, οι Αχαιοί αποίκησαν τόσο την Κύπρο, όσο και την ορεινή Αρκαδία της Πελοποννήσου, μεταφέροντας έτσι και στην Κύπρο και στην Αρκαδία τη δική τους γλώσσα, την Αχαϊκή. Συνεπώς η Κυπριακή και η Αρκαδική είναι συγγενείς διάλεκτοι ως προερχόμενες από την κοινή, και για τις δυο, Αχαϊκή γλώσσα.

Βλέπε λήμματα: Αρκάδες και Αχαιοί και Κύπρος

Χρησιμοποίηση της Κυπριακής διαλέκτου: Η αρχαία Κυπριακή διάλεκτος χρησιμοποιήθηκε στην Κύπρο από την εποχή του αποικισμού της από τους Αχαιούς (12ος π.Χ. αιώνας), ως την αρχή των Ελληνιστικών χρόνων.

Βλέπε λήμμα: Ελληνιστική εποχή

Με τις κατακτήσεἰς του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τη δημιουργία των ελληνιστικών κρατών και την ευρύτερη επικοινωνία της Κύπρου, άρχισε να καθιερώνεται και στην Κύπρο η Ελληνιστική Κοινή γλώσσα. Η γλώσσα αυτή έγινε η παγκόσμια του γνωστού τότε κόσμου και απ' αυτή κατάγεται η Νεοελληνική γλώσσα με τις διαλέκτους της. Είναι φυσικό σε απομονωμένα μέρη να σώθηκαν στοιχεία των αρχαίων διαλέκτων, όμως δεν φαίνεται ότι κανένα στοιχείο της αρχαίας Κυπριακής διαλέκτου επιβίωσε στη νέα. Αμεση συνέχεια υπάρχει στην Κυπριακή διάλεκτο από την Ελληνιστική εποχή μέχρι σήμερα, όπως άλλωστε και στη Νεοελληνική γλώσσα. Η μεσαιωνική Κυπριακή διάλεκτος κατάγεται από την παλαιότερη της κοινή και βυζαντινή και η νέα από τη μεσαιωνική.

Παραδίδονται κείμενα, από τα οποία μπορούμε να μελετήσουμε την Κυπριακή διάλεκτο τουλάχιστον από το 12ο μ.Χ. αιώνα μέχρι σήμερα. Σήμερα μπορούμε να κάμουμε και επί τὂπου μελέτες, γιατί η Κυπριακή διάλεκτος ζει ακόμη. Με τη δημιουργία των ιδιαίτερων κοινωνικών συνθηκών στην Κύπρο προβλέπεται ότι η Κυπριακή διάλεκτος θα διατηρηθεί.

ΠΗΓΕΣ: Μενελάου Ν. Χριστοδοϋλου, Η Κυπριακή διάλεκτος επί Τουρκοκρατίας. Του ιδίου, Ἡ συνίζησις ἐν τῇ Κυπριακῇ διαλέκτῳ. Του ιδίου, Γλωσσοκοινωνιολογικά τῆς Κυπριακῆς διαλέκτου.