Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το ίδιο πολύπλοκη με την καταγωγή του Κινύρα είναι και η γενεαλογία των απογόνων του. Συγκεκριμένες μαρτυρίες αναφέρουν δυο συζύγους του, τη Θυμαρέτη και τη Μεθάρμη. Η Θυμαρέτη που φέρεται από τους αρχαίους σχολιαστές ως κόρη του Φοίνικα Πυγμαλίωνος, έδωσε στον Κινύρα δυο παιδιά, τον Οξύπορο και τον Άδωνι. Η Μεθάρμη, κόρη του Πυγμαλίωνος και της Γαλάτειας και αδελφή του Πάφου, ο οποίος εμφανίζεται και πατέρας του Κινύρα, γέννησε απ’ αυτόν πέντε παιδιά: δυο γιους, τον Οξύπορο και τον Άδωνι, και τρεις κόρες, την Ορεσιδίκη, τη Λαογόρη ή Λαογόρα και τη Βραισία.

Από αβέβαιες μαρτυρίες, σύζυγος του Κινύρα υπήρξε και η Κένχερις ή Κεγχρεΐς, από την οποία απέκτησε θυγατέρα τη Σμύρνα ή Μύρρα. Στον Κινύρα, χωρίς να αναφέρεται από ποια μητέρα, αποδίδονταν από τις αρχαίες πηγές και άλλα παιδιά: ο Κύπρος, από τον οποίο πήρε το όνομά του και το νησί˙ η Κύπρος, στην οποία επίσης αποδίδεται το όνομά του νησιού, ο Κουρεύς, που έδωσε το όνομά του στην κυπριακή πόλη Κούριον, ο αδελφός του Αμάρακος, ονομαστός για την τέχνη του να κατασκευάζει αρώματα για τη λατρεία της Αφροδίτης στην Πάφο και η Λαοδίκη ή Λαοδόκη, που παντρεύτηκε τον Έλατο από την Αρκαδία κι απέκτησε απ' αυτόν δυο παιδιά, τον Στύμφαλο και τον Περσέα. Παιδιά του θεωρούνταν ακόμη και οι πενήντα νέες, πιθανότατα ιέρειες της Αφροδίτης στην Πάφο, οι οποίες μετά την ήττα του στο διαγωνισμό του προς τον Απόλλωνα και τον θάνατό του, πήδηξαν στη θάλασσα και μεταμορφώθηκαν σε θαλασσινά πουλιά, τις Αλκυόνες.

Ερωτικές σχέσεις του Κινύρα αναφέρονται και με την Αφροδίτη, χωρίς όμως παιδιά, αντίθετα προς ό,τι συνέβη με τον προπάππο του Φαέθοντα, ο οποίος από τη θεά της ομορφιάς γέννησε τον Αστύνοο, παππού του Κινύρα. Κατά τον Κλήμη τον Αλεξανδρέα η Αφροδίτη, όταν ντροπιασμένη για τις ερωτικές της σχέσεις με τον Άρη στον Όλυμπο, έφθασε στην Πάφο, ρίχτηκε στην αγκαλιά του Κινύρα. Η αναφορά αυτή στη σχέση του με την Αφροδίτη συνδέεται με τον ιερατικό του ρόλο στο ιερό της θεάς στην Πάφο. Με βάση το γεγονός ότι ο Πυγμαλίων* ήταν πεθερός του Κινύρα και ο Άδωνις* γιος του, και ότι και οι τρεις, σε τρεις διαδοχικές γενιές, αναφέρονται ως αντικείμενο του έρωτα της θεάς, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα πως οι πρώτοι τουλάχιστον βασιλιάδες της Πάφου διεκδικούσαν όχι μόνο τον τίτλο του ιερέα της Αφροδίτης αλλά και τον τίτλο του εραστή της. Κι ακόμη πως ο μύθος του Πυγμαλίωνος δεν αποτελούσε μόνο μια αλληγορία που δήλωνε τη θερμή αφοσίωση του αρχιερέα στη θεά-άνασσα την οποία υπηρετούσε, αλλά ταυτόχρονα απηχούσε και μια τελετή ιερού γάμου, στον οποίο ο βασιλιάς -ιερέας της Πάφου νυμφευόταν το είδωλο της Αφροδίτης στο ιερό της θεάς.

Από την όλη γενεαλογία του Κινύρα φαίνεται στενή η σχέση του με πολλές από τις άλλες ελληνικές χώρες. Με την Αττική τον συνδέει η Έρση η γυναίκα του Ερμή, και με την Αρκαδία η κόρη του Λαοδίκη ή Λαοδόκη που παντρεύτηκε τον Έλατο. Η Φαρνάκη δείχνει δεσμούς με τον Πόντο και η Σμύρνα με τη Σμύρνη της Ιωνίας. Οι σχέσεις αυτές αποδεικνύουν ότι η βασιλική και ιερατική οικογένεια της Πάφου ήταν ένας κλάδος της μεγάλης οικογένειας των βασιλιάδων της Μυκηναϊκής εποχής˙ και ότι ο αρχηγέτης της, ο Κινύρας, βρισκόταν εντεταγμένος στην οργανωμένη ελληνική μυθολογία με προγόνους και απογόνους, όπως και οι άλλοι Έλληνες ήρωες της εποχής αυτής.