Ερινύες
Οι Ερινύες ήσαν παλαιότερες θεότητες από την γενεά των Ολυμπίων, γι’ αυτό και δεν εξουσιάζοντο από αυτούς αλλά μάλλον αυτές επέβαλλαν τους δικούς τους νόμους ακόμη και σ' αυτό τον Δία. Γεννήθηκαν από τις σταγόνες αίματος του ακρωτηριασμένου από τον Κρόνο Ουρανού οι οποίες επότισαν τη Γαία. Τρία μόνο ονόματά τους μας είναι γνωστά, η Αληκτώ, η Τεισιφόνη και η Μέγαιρα. Ο χαρακτήρας και τα καθήκοντά τους αρχίζουν να φαίνονται μέσα από τα Έπη του Ομήρου όπου αναφέρονται για πρώτη φορά. Είναι πρωτίστως οι εκδικήτρες των εγκλημάτων, άλλων αμαρτημάτων και σφαλμάτων, της ύβρης και ιδιαίτερα της ανθρωποκτονίας και των λαθών που προσβάλλουν τους οικογενειακούς θεσμούς. Μ' αυτό τον τρόπο οι Ερινύες εξασφάλιζαν την τάξη και τη δικαιοσύνη μέσα στην κοινωνία. Όταν κυρίευαν το θύμα τους, το βασάνιζαν τιμωρώντας το ποικιλότροπα μέχρι που να το τρελλάνουν μερικές φορές, όπως τον Ορέστη και τον Αλκμαίονα. Ήσαν τόσο επίφοβες θεότητες που τις ονόμαζαν Ευμενίδες κατ' ευφημισμόν για να αποφεύγεται ο τρομερός θυμός τους. Κατοικία τους ήταν το σκοτάδι και ο Άδης, γι' αυτό με την πάροδο του χρόνου θεωρήθηκαν σαν οι θεότητες που τιμωρούν τις ψυχές στον άλλο κόσμο.
Στην τέχνη τις παρουσίαζαν σαν πτεροφόρα πνεύματα με φίδια στα μαλλιά, κρατώντας πυρσούς, μαστίγια ή φίδια στα χέρια τους.
Δυο επιγραφές από την Κύπρο μαρτυρούν ότι οι Ερινύες ήσαν γνωστές στο νησί με τις ιδιότητες που έχουν αναφερθεί. Στην πρώτη επιγραφή, από το Κούριον, χαρακτηρίζονται σαν Ερινύες Υποχθόνιοι και στη δεύτερη, από τον Άγιο Σέργιο κοντά στη Σαλαμίνα, αναφέρονται οι Δαίμονες Εγκάτιοι που σύμφωνα με τον Κ. Χατζηιωάννου εννοούνται οι Ερινύες.