Μολέσκη Νόνα

Εκπαιδευτικός- Κριτικός θεάτρου

Image

Η Νόνα Μολέσκη γεννήθηκε στο Ερεβάν της Αρμενίας το 1956. Πέθανε στις 17 Ιανουαρίου 2023 σε ηλικία 66 χρονών έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Για 30 χρόνια έγραφε ανελλιπώς κριτικές θεάτρου σε κυπριακές εφημερίδες, αρχικά στο Εμπρός και έπειτα στην κυριακάτικη έκδοση του Φιλελεύθερου.

 

Η οικογένειά της μετακόμισε στη Μόσχα από το Ερεβάν όταν η Νόνα ήταν  δέκα χρονών. Αγάπησε από νωρίς το θέατρο καθώς μεγάλωσε σε θεατρική οικογένεια. Ο παπούς της ήταν σκηνοθέτης και η  γιαγιά της ηθοποιος. Σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Λομονόσοβ της Μόσχας και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη συγκριτική γλωσσολογία αρχαίων βαλκανικών γλωσσών στο Ινστιτούτο Σλαβικών και Βαλκανικών Σπουδών. Από το 1982 ζούσε μόνιμα στην Κύπρο. Ήταν παντρεμένη με τον λογοτέχνη Γιώργο Μολέσκη  και μαζί απέκτησαν τρία παιδιά. 

 

Εργάστηκε ως καθηγήτρια ελληνικής φιλολογίας στη Μέση Εκπαίδευση. Ως εκπαιδευτικός είχε ανεβάσει παραστάσεις με τους μαθητές της στα σχολεία που εργαζόταν,  έχοντας ως στόχο να  υπάρχει το θέατρο στη ζωή των σημερινών μαθητών.

Από το 1989 ασχολήθηκε με την κριτική θεάτρου. Διετέλεσε για δυο θητείες μέλος του διοικητικού Συμβουλίου του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, καθώς και μέλος της Επιτροπής Βραβείων Θεάτρου. Έχει μεταφράσει από τα ρωσικά διάφορα θεατρικά έργα, τα οποία ανεβάστηκαν από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, το Σατιρικό Θέατρο, το Θέατρο Ένα, το Θέατρο Σκάλα και άλλα θεατρικά σχήματα.

 

Παρακολουθούσε συστηματικά όσες θεατρικές παραστάσεις μπορούσε στην Κύπρο και επίσης της άρεσε να παρακολουθεί θέατρο στο εξωτερικό, στην Ελλάδα, Αγγλία, Ρωσία, σε διεθνή φεστιβάλ, στις διοργανώσεις του European Theatre Prize, κ.ά. Στην ίδια δεν άρεσε ο τίτλο «κριτικός», προτιμούσε τον τίτλο «ομιλών θεατής», όπως ανέφερε η ίδια σε συνέντευξη της στον Διάλογο. «Παραμένω με την άποψη ότι μια φωνή από το κοινό, όσο υποκειμενική και να είναι, είναι ωφέλιμο ν’ ακούγεται κάπου-κάπου. Αλλιώς οι δημιουργοί το μόνο που θα εισπράττουν είναι τα συγχαρητήρια… Εξάλλου, όταν γράφω, αναγκάζω τον εαυτό μου να απαντήσει στις ερωτήσεις που μου δημιουργεί η παράσταση, οπότε έχω και προσωπικό κίνητρο, να ξεκαθαρίζω την άποψή μου». 

 

 

Πηγή

Polignosi