Κεραστίς ή Κεραστία ή Κεραστιάς ή Κεράστεια
Αρχαιότατες ονομασίες της Κύπρου, σύμφωνα προς μαρτυρίες διαφόρων αρχαίων συγγραφέων.
Όπως διασώζει ο Τζέτζης (Σχόλια εις Λυκόφρονα, 447), η Κύπρος ονομαζόταν Κεραστία κατά μαρτυρία του Ανδροκλή στο (μη σωζόμενο) σύγγραμμά του Περί Κύπρου, όπου εξέφραζε την περίεργη θέση ότι το νησί είχε ονομαστεί έτσι διά τό ἐνοικῆσαι αὐτῇ ἂνδρας, οἱ εἶχον κέρατα (δηλαδή «επειδή είχαν κατοικήσει σ’ αυτήν άνθρωποι που είχαν κέρατα» [=φορούσαν, πιθανώς, κράνη με κέρατα;]). Στο ίδιο σύγγραμμα ο Τζέτζης διασώζει και άποψη του Ξεναγόρα, στο σύγγραμμά του Περί Νήσων, ότι η Κύπρος είχε ονομαστεί έτσι διά τό ἔχειν αὐτήν πολλάς ἐξοχάς, ἅς κέρατα καλοῦσι (δηλαδή «επειδή έχει πολλές προεξοχές — άκρα και ακρωτήρια — που τις λένε κέρατα»).
Ο Τζέτζης πάλι, αναφέρει ότι η Κύπρος λεγόταν και Σφήκεια και Κεράστεια.
Αντλώντας από τον Λυκόφρονα, ονομάζει την Κύπρο Κεραστίαν και ο Ευστάθιος (Παρεκβολή εἰς Διονύσιον Περιηγητήν, 508).
Από παλαιότερούς του συγγραφείς αντλεί και ο Στέφανος Βυζάντιος που στη λέξη Κύπρος αναφέρει ότι αυτή ονομαζόταν και Κρυπτός επειδή συχνά εκρύβετο από τη θάλασσα, και Κεραστίς ή Κεραστιάς επειδή έχει πολλά άκρα, και Αμαθουσία και Μηιονίς και Σφήκεια και Ακαμαντίς.
Ο Ησύχιος πάλι, στη λέξη Κεραστιάς, γράφει: Ἡ Κύπρος ποτέ (δηλαδή «έτσι λεγόταν κάποτε η Κύπρος»).
Με την ονομασία Κεραστίς αναφέρουν την Κύπρο και ο Ιωάννης Λυδός (Περί ἀρχῶν τῆς Ρωμαίων πολιτείας, 2.29) κι ο Πλίνιος (Naturalis Historia, 5.35, 129), που αντλεί από τον Ξεναγόρα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ένα ακρωτήρι της Κύπρου, κοντά στο Ζύγι, στην επαρχία Λάρνακας, ονομαζόταν μέχρι πρόσφατα ακρωτήρι Κερα[σ]τείων*, όπως αναφέρεται στο έργο Στοιχειώδης Τοπογραφία, ἡ Πολιτική Γεωγραφία τῆς Νήσου Κύπρου, του Περικλέους Μιχαηλίδη (1887).