Αδκιά ή ιδκιά ή ασκιά
Η ιτέα. Αγγλ. Willow, επιστημονικό όνομα Salix alba. Οικογένεια Σαλικιδών. Στην Κύπρο αυτοφύονται δυο είδη. Το δέντρο αυτό, που φτάνει σε ύψος 15- 30 μ. αρέσκεται σε υγρά εδάφη κι είναι καλλωπιστικό. Τα πολύ ευλύγιστα κλαδιά του χρησιμοποιούνται στην καλαθοπλεκτική, ενώ το ξύλο του στην επιπλοποιία. Ωστόσο στην Κύπρο δεν απαντάται σε μεγάλους αριθμούς λόγω κλίματος. Ο φλοιός του δέντρου είναι φαρμακευτικός. Συγκεκριμένα η σκόνη από τον φλοιό, όταν αναμειχτεί με νερό, είναι αποτελεσματικό αντιπυρετικό και σπασμολυτικό. Επίσης τα βλαστάρια των φύλλων της αδκιάς είναι αποτελεσματικά κατά της γρίππης, ενώ ωφελούν και το άσθμα, τις δυσεντερίες κ.ά.
Η ιτιά είναι φυλλοβόλο δέντρο το οποίο γνώριζαν πολύ καλά οι αρχαίοι Έλληνες και γι΄ αυτό κάνουν λόγο στα έργα τους ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης, ο Αθήναιος, ο Παυσανίας – οι δύο πρώτοι αναφέρονται και στις χρήσεις του στην ιατρική. Αυτοφύεται τόσο στα πεδινά όσο και στα ορεινά, έως σε υψόμετρο μέχρι 1.400 μέτρα περίπου. Απαντάται ιδίως σε κοίτες και όχθες ποταμών και ρυακιών. Ανθίζει μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου. Είναι κοσμητικό. Φύεται και στις λοιπές μεσογειακές χώρες, σε άλλες ευρωπαϊκές και στην Ασία.
Η ευλυγισία των κλαδιών της, δίνει στην αδκιά ιδιαίτερη χάρη.
Πρβλ. και το λαϊκό δίστιχο:
Σαν την αδκιάν του ποταμού η κόξα της λυίζει,
ματζ'ιελλεμένον να τον δω που την σφιχταγκαλίζει.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια