Τουμαζή Έλενα

Image

Ποιήτρια, γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ρεμπελίνα. 

Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο το 1947 και πέθανε στη Λεμεσό στις 23 Σεπτεμβρίου 2023. Αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Θηλέων Αμμοχώστου το 1965 και αμέσως ύστερα (1965-1970) σπούδασε ψυχολογία στη Γενεύη με ειδίκευση στη ψυχολογία του παιδιού.

Μέσα από τη σημαντική για τον τόπο παρακαταθήκη της, συνομίλησε με κλασικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες Κύπριες που έγραψαν λογοτεχνία με γυναικεία οπτική. Το ποιητικό της έργο «Έρχου» τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για εκδόσεις 2011. Εξέδωσε έξι ποιητικά έργα και ένα πεζογράφημα.  Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της λεγόμενης «Γενιάς του 1974» ή αλλιώς «Γενιάς της Εισβολής», αλλά και γενικότερα της σύγχρονής ποίησης.

 

Εμφανίστηκε στον χώρο της ποίησης το 1972, εκδίδοντας το πρώτο της ποιητικό βιβλίο. Συνολικά εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές:

 

1.  Ὁ μικρός τυφλοπόντικας καί ὁ ἥλιος (1972).

2. Λειτουργία τοῦ  νεκροῦ παρόντος (1974).

3. Τά σώματα τῆς Χρυσόθεμης μετά τόν δημόσιο  ἀποκεφαλισμό της στά τέλη τοῦ 20οῦ αἰώνα μετά Χριστόν (1977).

 

Εξέδωσε επίσης τα πεζογραφήματα με τίτλο Παραλλαγές γιά τή Γῆ  (Αθήνα, 1981), Ανάσες αληθινού ονόματος» (2008) και «Marginalia- Δύο γυναικείες φωνές» (2016- μαζί με τη Μόνα Σαββίδου Θεοδούλου).

 

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Έλενα Ρεμπελίνα. Από το 1982 ζούσε και έγραφε στη Λεμεσό.

 

Δύο ποιήματά της

 

 

Δυο ποιήματά της:

 

 

ΕΙΝΑΙ…

 

Η αγάπη

είναι φέγγος ανεπαίσθητο.

Κατακάθεται στον βυθό

και διαχέει απαλοσύνη

στην επικράτεια των νερών.

 

Ο μέγας ρυθμός επιστρέφει στην κοίτη του.

Το σώμα κολπώνεται από ούριο άνεμο.

 

Κάθε ύπαρξη

γυμνή

αποκρίνεται στο όνομά της

που την καλεί από το μέλλον.

 

ΔΙΑΒΟΛΗ

 

Ζήτησα ένα σώμα

λαχτάρησα ένα σώμα

Άφησα τον μαγνήτη της πείνας

να με ρίξει απάνω του

 

Βούλιαξα ηδονικά

μέσα στις πρώτες

άγριες φτέρες

του Θεού.

 

Εκεί

με βρήκε

ο συριγμός

του απόκρημνου.

 

Έτσι, πέφτει ο κόσμος

 

Με μια σπαθιά στο βλέμμα

που τυφλώνει

σα ράχη φιδιού στον ήλιο

ρουφώντας στην τρικυμισμένη ίριδα

τα καράβια

μαζι με τις ακτές του παράδεισου.

 

 

 

 

 

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια

Polignosi

 

Φώτο Γκάλερι

Image