Σαββίδου-Θεοδούλου Μόνα

Πόλεμος και ειρήνη

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Διαμαρτυρία για τη σφαγή των προσφύγων

Κλέβει τις λέξεις από τους ποιητές
ο πόλεμος.
Σπουδή εκτέλεσης.
Κονιορτός θανάτου.
Μείνετε άλαλοι οι εύλαλοι εκφωνητές.
Έσπασε το καλούπι της αγάπης.
Φυτέψτε δέντρα πάνω στα σώματα.
Οχτώ χιλιάδες δέντρα
ν’ αφαιρέσουν την ακαμψία,
να ψιθυρίζουν το ανείπωτο,
οχτώ χιλιάδες άνθρωποι νεκροί να γίνουν
οχτώ χιλιάδες φωνές πουλιών,
να γίνουν
οχτώ χιλιάδες μελίσσια.
Οχτώ χιλιάδες δέντρα
να προσευχηθούν για βροχή,
να κατέβει μυροφόρα να λούσει τα μέλη,
να σκουριάσουν τα όπλα τα ψυχόλεθρα,
να κυλήσει την πέτρα
από τις φλέβες του νου
κι η θολή σκέψη να
χάσκει άοπλη.
Οχτώ χιλιάδες παιδιά να γεννηθούν στον ίσκιο τους
και να φυτέψουν το δικό τους δέντρο.

Ώστε με την ανάμνηση του θαύματος
να επιστρέψει η ζωή
δενδρώνας αρτιμελής.

 

ΜΟΝΑ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ