Ασκοφύσιν
Λέγεται και φυσούνιν. Είναι φυσητήρας κατασκευασμένος από δέρμα ζώου που δουλεύεται με το χέρι. Εχρησιμοποιείτο από τους κωμοδρόμους και τούς σιδηρουργούς για να φυσούν αέρα στο κάρβουνο ώστε ν' ανάβει καλύτερα για θέρμανση των προς κατεργασία μετάλλων. Η λέξη απαντάται και στο Χρονικόν του Λεοντίου Μαχαιρά. Απο το ουσ. ασκός και το ρ. φυσώ.