Λεξικόν Κυπριακής Διαλέκτου
« Κατεβατόν (το) »
Ουσιαστικό
![]()
Σημασία:
1. βλ. καταιβασ̌ιά (1. αυλάκι στο έδαφος που δημιουργείται από τα νερά της βροχής στην κατηφορική τους πορεία. 2. εκεί που καταλήγει το νερό όταν πέφτει). 2. βλ. κατεβατός (1. ο κατηφορικός. 2. πολλά αντικείμενα).
Συνώνυμα:
Κατεβάτης (ο), Κατεβατός (ο)
