Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μηλιά- Milia. Χωριό της επαρχίας Πάφου, περί τα 24 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Πάφου. Η Μηλιά είναι κτισμένη σε μέσο υψόμετρο 640 μέτρων και το τοπίο της είναι διαμελισμένο από το ποτάμιο δίκτυο του αργακιού της Καμπούρας, παραπόταμου του ποταμού του Σταυρού της Ψώκας.

Γεωλογία

Από γεωλογικής απόψεως, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκάρων (κρητίδες, μάργες και κερατόλιθοι), οι άργιλλοι του σχηματισμού Μονής, οι υφαλογενείς ασβεστόλιθοι του σχηματισμού Τέρρα, και οι γύψοι του σχηματισμού Καλαβασού. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν εδάφη του σχηματισμού των Μαμωνιών και ασβεστούχα εδάφη.

Κλίμα- καλλιέργειες

Η Μηλιά δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 645 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή της καλλιεργούνται τα αμπέλια οινοποιησίμων ποικιλιών, τα σιτηρά, τα κουκιά, λίγα νομευτικά φυτά και αμυγδαλιές. Η μεγαλύτερη ωστόσο έκταση του χωριού είναι ακαλλιέργητη και σ’ αυτή φυτρώνει άγρια φυσική βλάστηση.

Η κτηνοτροφία είναι σχεδόν ανύπαρκτη.

Συγκοινωνία- Πληθυσμός

Από συγκοινωνιακής απόψεως, η Μηλιά συνδέεται στα βόρεια με το χωριό Φύτη (περί τα 2,5 χμ.), στα βορειοδυτικά με το χωριό Λάσα (περί τα 2 χμ.), στα νοτιοανατολικά με το χωριό Άγιος Δημητριανός (περί τα 2,5 χμ.) και στα νοτιοδυτικά με το χωριό Δρυνιά (περί τα 2 χμ.).

Το χωριό γνώρισε πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως;

Η ονομασία του χωριού είναι φυτώνυμη, από το ομώνυμο δέντρο. Με την ίδια ονομασία το χωριό υφίστατο από τα Μεσαιωνικά χρόνια. Σε παλαιούς χάρτες βρίσκεται σημειωμένο ως Miglia. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας ήταν φέουδο, δεν γνωρίζουμε όμως σε ποια οικογένεια ευγενών ανήκε.

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια