Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πολιτευτής και αγωνιστής, πρεσβύτερος αδελφός του αγωνιστή Ιωάννη Χατζηπαύλου (Ιωαννίδη). Γεννήθηκε το 1884 και πέθανε το 1967. Παρά το ότι σ' όλες τις πηγές και βιογραφίες αναφέρεται ότι είχε γεννηθεί στο χωριό Δρούσεια της επαρχίας Πάφου, ωστόσο είχε μεγαλώσει εκεί αλλ' είχε γεννηθεί στη Λευκωσία.

Συγκεκριμένα ο πατέρας του Παύλος, που καταγόταν από τη Λευκωσία, ασχολείτο με το εμπόριο βαμβακιού κι εδώ νυμφεύθηκε την Ζωή Νεοφύτου, μια από τις πρώτες δασκάλες στην Κύπρο, με την οποία απέκτησε 6 παιδιά. Απ' αυτά η Όλγα, ο Γεώργιος και η Ελένη γεννήθηκαν στη Λευκωσία.  Όταν ο έμπορος πατέρας τους κήρυξε πτώχευση, κυνηγημένος από τους πιστωτές του κατέφυγε στο χωριό Δρούσεια της Πάφου οικογενειακώς, όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο σιτηρών. Στο χωριό γεννήθηκαν τα άλλα τρία παιδιά της οικογένειας, ο Φαίδων, η Καλλισθένη και ο Ιωάννης (πρβλ. περιοδικό Ακάμας του Συνδέσμου Αποδήμων Δρουσιωτών, ειδική έκδοση-αφιέρωμα στον Ιωάννη Χατζηπαύλου (Ιωαννίδη), Λευκωσία, 1986).

Τα παιδιά της οικογένειας μορφώθηκαν στη Λευκωσία, διαμένοντας κοντά σε συγγενείς. Ο Γεώργιος Χατζηπαύλου έγινε δημοδιδάσκαλος αλλά σύντομα εγκατέλειψε το επάγγελμα αυτό και πήγε στην Αθήνα όπου, στο εκεί Πανεπιστήμιο, σπούδασε νομικά. Αποφοίτησε το 1911 και από το 1912 άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα μαζί με τον αδελφό του Φαίδωνα ο οποίος είχε επίσης σπουδάσει νομικά. Σαν δικηγόρος εργάστηκε αρχικά στην Πάφο (1912-1914) και ύστερα στη Λευκωσία (1914-1931).

Στη Λευκωσία ο Γεώργιος Χατζηπαύλου ανέπτυξε παράλληλα έντονη πολιτική και κοινωνική δραστηριότητα: ίδρυσε τον Πανεργατικό Σύλλογο, του οποίου υπήρξε πρόεδρος, εξελέγη δημοτικός σύμβουλος (1925-1926,1926-1929), διετέλεσε μέλος της επαρχιακής εκπαιδευτικής επιτροπής Λευκωσίας, έφορος ελληνικών εκπαιδευτηρίων Λευκωσίας (1921-1922 και 1926-1930), μέλος του εκπαιδευτικού συμβουλίου, εξελέγη βουλευτής μέλος του Νομοθετικού (1925-1930 και 1930- 1931) και ίδρυσε το Λαϊκό Κόμμα του οποίου υπήρξε ο αρχηγός. Το 1921-1922 εξέδιδε στη Λευκωσία το 15νθήμερο παιδαγωγικό περιοδικό Ἀγωγή. Το 1925-1926 εξέδωσε την εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα Ἡ Λαϊκή. Όταν η εφημερίδα αυτή απαγορεύθηκε από την αποικιακή κυβέρνηση εξ αιτίας της μαχητικής της αρθρογραφίας, ο Γεώργιος Χατζηπαύλου την επανεξέδωσε, από το 1926 μέχρι το 1930, με την ονομασία Νέα Λαϊκή.

Ήταν ένας των Ελλήνων Κυπρίων βουλευτών που πήραν μέρος στα αιματηρά γεγονότα του Οκτωβρίου του 1931 (βλέπε λήμμα Οκτωβριανά). Η τότε αποικιακή κυβέρνηση τον θεώρησε ως ένα από τους πρωτεργάτες της εξέγερσης και, αμέσως μετά την καταστολή της, τον συνέλαβε και τον εξόρισε στην Αγγλία.

Αφού παρέμεινε για μερικούς μήνες στην Αγγλία, κατόρθωσε (με τη βοήθεια του Κυπρίου αξιωματικού Ιωάννη Τσαγγαρίδη και άλλων) να φύγει και να φθάσει στην Αθήνα. Ωστόσο η παρουσία του στην Ελλάδα προκάλεσε τις αγγλικές διαμαρτυρίες, γι' αυτό και αναγκάστηκε να φύγει και να επανέλθει στην Αγγλία.  Έζησε εκεί κατά τα δύσκολα χρόνια του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Το διάταγμα της εξορίας του αναστάληκε το 1946 κι επέστρεψε στην Κύπρο το 1947.

Πηγή 

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαιδεια