Ζωγραφική

Παιδική ζωγραφική

Η ζωγραφική των παιδιών της Κύπρου, ιδιαίτερα των δημοτικών σχολείων έχει επανειλημμένα εκθειαστεί από ξένους μεγάλους καλλιτέχνες και ειδικούς κι έχει επανειλημμένα κερδίσει πρώτα βραβεία και πολλές άλλες τιμητικές διακρίσεις σε πολλά μέρη του κόσμου, ακόμη και σε παγκόσμιους διαγωνισμούς. Δεν υπάρχει μακρά παράδοση στον τομέα της παιδικής τέχνης και έργα παιδιών της Κύπρου άρχισαν να αποστέλλονται σε διεθνείς εκδηλώσεις μόλις από το 1950. Έκτοτε διακρίνονται παντού. Η πραγματικότητα αυτή αποτελεί φαινόμενο που δεν οφείλεται τόσο στις μεθόδους διδασκαλίας και, γενικότερα, στη δουλειά που γίνεται μέσα στην τάξη (εξάλλου υπάρχουν πολλές χώρες με αρτιότερο εκπαιδευτικό σύστημα και πολύ περισσότερα μέσα, που εν τούτοις, η Κύπρος υπερισχύει και αυτών στον τομέα της παιδικής ζωγραφικής). Το φαινόμενο τούτο οφείλεται κυρίως στο ένστικτο των παιδιών της Κύπρου. Ένας διάσημος ξένος ειδικός είχε διαπιστώσει ότι στα σχέδια των μαθητών της Κύπρου υπάρχουν φανερές επιδράσεις ή, καλύτερα, συγγένειες με την αρχαία τέχνη του Αιγαίου όπως αυτή διασώζεται κυρίως σε αγγεία. Τα παιδιά όμως της Κύπρου δεν γνωρίζουν και δεν είναι εξοικειωμένα με την αρχαία αιγαιακή τέχνη για την οποία, στην ηλικία των 6-12 χρόνων, ούτε καν έχουν ακούσει να γίνεται λόγος. Κι αυτό είναι κάτι που έχει εκπλήξει τον ξένο ειδικό που δεν είχε άλλη εκλογή παρά να διερωτηθεί κατά πόσον τα Κυπριόπουλα φέρουν μαζί τους πανάρχαιες προγονικές αναμνήσεις κατά τρόπο εκπληκτικό. Πολύ περισσότερο γιατί η μέθοδος διδασκαλίας που κατά κανόνα ακολουθείται στα δημοτικά σχολεία της Κύπρου είναι ν' αφήνονται τα παιδιά να ζωγραφίζουν ανεπηρέαστα και εντελώς ελεύθερα.

 

Ωστόσο πρόβλημα παραμένει το γεγονός ότι παιδιά που διακρίνονται σε παγκόσμιους διαγωνισμούς, στη συνέχεια (σχολές μέσης εκπαίδευσης) δεν ενθαρρύνονται σημαντικά, εξαιτίας άλλων προτεραιοτήτων, και τελικά χάνονται.