Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Χωριό της επαρχίας Λευκωσίας στη γεωγραφική περιφέρεια της Σολιάς, 180 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το χωριό βρίσκεται 4 περίπου χμ. στα νοτιοανατολικά της Λεύκας και 3 περίπου χμ. στα βορειοδυτικά του μεταλλείου της Σκουριώτισσας.

Συχνά αναφέρεται ως Άγιος Νικόλας της Σολιάς (από το όνομα της γεωγραφικής περιφέρειας στην οποία βρίσκεται).

Ο Άγιος Νικόλαος βρίσκεται στ' αριστερά της προσχωσιγενούς κοιλάδας του Καρκώτη κι είναι τοποθετημένος κυρίως πάνω στις λάβες. Αν και η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι εξαιρετικά χαμηλή (γύρω στα 318 χιλιοστόμετρα), εντούτοις στο χωριό υπάρχουν αρδευόμενες εκτάσεις λόγω του ποταμού Καρκώτη. Καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή, οι ελιές, λίγα οπωροφόρα και λίγα σιτηρά. Το 1973 η κτηνοτροφία δεν ήταν πολύ ανεπτυγμένη.

Ο πληθυσμός του χωριού το 1881 ήταν μόνο 12 κάτοικοι. Η Κυπριακή Μεταλλευτική Εταιρεία Σκουριώτισσας, που ιδρύθηκε το 1911, είχε τα κεντρικά της γραφεία πολύ κοντά στο χωριό. Η ανόρυξη του χαλκοπυρίτη και του σιδηροπυρίτη από τα γειτονικά μεταλλεία της Φουκάσας, του Μαυροβουνίου και του Απλικιού, πολύ συνέβαλε στην πληθυσμιακή ανάπτυξη του χωριού. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Το αμιγώς ελληνικό αυτό χωριό της επαρχίας Λευκωσίας δεν αναφέρεται σε μεσαιωνικές πηγές, εκτός κι αν πρόκειται για αναφερόμενο ομώνυμο χωριό σε παλαιό χειρόγραφο, που περιλαμβανόταν στο διαμέρισμα της Πεντάγυιας. Παρά το ότι δεν είναι κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς, οι λιγοστοί κάτοικοί του το εγκατέλειψαν το 1974 αφού βρίσκεται παρά πολύ κοντά στη λεγόμενη «γραμμή Αττίλα» και μετακινήθηκαν σε ασφαλέστερες περιοχές.