Βαλκανικοί αγώνες
Οι Βαλκανικοί αγώνες στίβου άρχισαν από το 1929 οπότε έγινε μια πρώτη αθλητική συνάντηση στο Παναθηναϊκό στάδιο της Αθήνας με τη συμμετοχή 4 χωρών (Ελλάδας, Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας και Ρουμανίας). Επίσημα οι αγώνες αρχίζουν στις 5 Οκτωβρίου 1931 όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος κηρύσσει την έναρξη των Α’ Βαλκανικών Αγώνων Στίβου στο Παναθηναϊκό Στάδιο, παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού.
Η ιδέα για τη διοργάνωση Βαλκανικών αγώνων υφίστατο από το 1921. Σήμερα, οι Βαλκανικοί αγώνες είναι η δεύτερη αρχαιότερη διεθνής αθλητική συνάντηση που υφίσταται, μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες που αναβίωσαν το 1896. Μέχρι τον Β Παγκόσμιο πόλεμο έγιναν 11 συνολικά αθλητικές συναντήσεις (Προβαλκανικοί αγώνες). Μετά τον πόλεμο, οι αγώνες αναβίωσαν (ως Βαλκανιάδες) με τη διοργάνωση της πρώτης στην Αθήνα το 1953.
Στους Βαλκανικούς αγώνες συμμετείχαν κατά κανόνα και αρκετοί Κύπριοι αθλητές, ως μέλη της ελληνικής ομάδας. Πολύ αργότερα η Κύπρος συμμετέχει στους Βαλκάνικούς αυτόνομα. Μερικοί από τους Κυπρίους αθλητές κέρδισαν κατά καιρούς πρώτες νίκες σε Βαλκανικούς αγώνες σε περιόδους κυρίως που κύπριοι αθλητές αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά της εθνικής ομάδας στίβου της Ελλάδας.
Οι πιο σημαντικοί Κύπριοι βαλκανιονίκες αθλητές είναι:
Ο Ρένος Φραγκούδης (πρώτες νίκες στα 100 μ. το 1929, 1932, 1933, 1935 και 1936, και στα 200 μ. το 1929, 1930, 1932, 1933, 1935 και 1936. Επίσης πρώτος σε 6 Βαλκανικούς αγώνες ως μέλος της ομάδας σκυταλοδρομίας 4X400 μ.).
Ο Στέλιος Κυριακίδης (πρώτες νίκες στα 10.000 μ. το 1934 και το 1936, και στον μαραθώνιο το 1934, 1936, 1937 και 1939). Η Δομνίτσα Λανίτου, ο Χάρης Αϊβαλιώτης (πρώτη νίκη στα 100 μ. το 1967).
Ο Σταύρος Τζιωρτζής (πρώτες νίκες στα 400 μ. με εμπόδια το 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975 και 1978). Επίσης οι Κυριάκος Ονησιφόρου, η Μαρία Λάμπρου, ο Λουκάς Λουκά και πολλοί άλλοι Κύπριοι Αθλητές.
ΚΟΕΑΣ
Μετά το 1984 ο Κυπριακός Αθλητισμός ανεξαρτητοποιήθηκε από το ΣΕΓΑΣ, ιδρύοντας την ΚΟΕΑΣ, έτσι η Κύπρος τα επόμενα χρόνια άρχισε να συμμετέχει ως ανεξάρτητη χώρα στους Βαλκανικούς Αγώνες, αλλά και τους Ολυμπιακούς και τους Μεσογειακούς, χρησιμοποιώντας τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον Εθνικό Ύμνο της Ελλάδας, τον οποίο με βάση τις συνθήκες Ζυρίχης -Λονδίνου μπορεί να χρησιμοποιεί ως κοινότητα.
Πηγή:
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια