Γκοράπ Ιωάννης
Συριακής καταγωγής Κύπριος ευγενής στην αυλή του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α' (1359 -1369) και αργότερα, ο πιο γνωστός από τα μέλη της οικογένειας των Γκοράπ η οποία εγκαταστάθηκε στην Κύπρο από τη Συρία κατά την εποχή των πρώτων Σταυροφοριών.
Ο Ιωάννης Γκοράπ, αν και δεν πήρε εξαρχής μέρος στη δολοφονία του βασιλιά Πέτρου, ωστόσο αμέσως ενώθηκε με τους δολοφόνους και τους λοιπούς αντιπάλους του βασιλιά. Όπως χαρακτηριστικά αφηγείται ο Λεόντιος Μαχαιράς στο Χρονικόν του, το προηγούμενο βράδυ από τη δολοφονία του, ο Πέτρος δεν είχε μείνει ικανοποιημένος από το δείπνο που του είχαν σερβίρει κι επέρριψε την ευθύνη στον Ιωάννη Γκοράπ που ήταν ο εμπαλής (= οικονόμος, διαχειριστής) του παλατιού. Διέταξε, κατά τον Μαχαιρά, να ριχτεί στη φυλακή ο Γκοράπ, αφού τον απείλησε ότι το επόμενο πρωί θα του έκοβε το κεφάλι. Το επόμενο όμως πρωί, 17 Ιανουαρίου του 1369, οι συνωμότες ευγενείς Φίλιππος ντ' Ιμπελέν, Ερρίκος ντε Γιβλέτ και Ιωάννης ντε Γκωρέλ, όρμησαν στο υπνοδωμάτιο του βασιλιά και τον σκότωσαν. Αμέσως μετά έτρεξε ο Ιωάννης Γκοράπ που, όταν βρήκε τον βασιλιά αιμόφυρτο στο πάτωμα, ἐβγάλλει τό μαχαίριν του καί ἒκοψεν τήν κεφαλήν του, λαλῶντα: «Ἐσού σήμερον ἢθελες νά κόψῃς τήν κεφαλήν μου, καί 'γώ νά κόψω τήν δικήν σου, καί τό ἀναπάλημάν σου νά ππέσῃ ἀπάνω σου» (Μαχαιράς, Χρονικόν, παρ. 280).
Τον Αύγουστο του 1369, ο Ιωάννης Γκοράπ εστάλη στο Κάιρο, με αποστολή να διαπραγματευθεί όρους ειρήνης μεταξύ του βασιλείου της Κύπρου και του σουλτάνου της Αιγύπτου. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον διάδοχο του Πέτρου Α', τον νεαρό βασιλιά Πέτρο Β, ο Ιωάννης Γκοράπ ανέλαβε και διάφορες άλλες αποστολές. Μεταξύ αυτών, ήταν και η συμμετοχή του σε ομάδα Κυπρίων ευγενών που διαπραγματεύθηκε με τους Γενουάτες της Αμμοχώστου μετά τα αιματηρά επεισόδια που συνέβησαν στην πόλη το 1372, κατά και μετά τη στέψη του Πέτρου Β' στον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου ως βασιλιά των Ιεροσολύμων.
Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εισβολής των Γενουατών στην Κύπρο, ο Ιωάννης Γκοράπ συνεργάστηκε με τον κοντοστάβλη της Κύπρου Ιάκωβο Λουζινιανό, θείο του βασιλιά Πέτρου Β', και μετέπειτα βασιλιά της Κύπρου Ιάκωβο Α' (1382 - 1398). Μετά τον θάνατο του Πέτρου Β' (στις 3 Οκτωβρίου του 1382), οι Κύπριοι ιππότες και ευγενείς εξέλεξαν ως νέο βασιλιά τον Ιάκωβο Α', μέχρι τότε κοντοστάβλη του βασιλείου, ο οποίος όμως βρισκόταν σε φυλακή στη Γένουα, αιχμάλωτος των Γενουατών. Μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για αποφυλάκιση και επιστροφή του στην Κύπρο, το βασίλειο διοικούσε συμβούλιο από 12 ευγενείς, μεταξύ των οποίων και ο Ιωάννης Γκοράπ.
Όταν ο Ιάκωβος Β' ανέλαβε την εξουσία, αντάμειψε τον Ιωάννη Γκοράπ με διάφορα αξιώματα, ενώ του εκχώρησε και το χωριό Ακανθού, στα 1385.