Δουλεγέρης Πανάρετος
Αρχιμανδρίτης που ζούσε στην Αθήνα και στα 1901 -1902 κατά την αρχή του αρχιεπισκοπικού ζητήματος* προοριζόταν διάδοχος του αποθανόντος στις 5 Φεβρουαρίου 1899 επισκόπου Πάφου Επιφανίου από το Κυρηνειακό κόμμα του Κυρίλλου Βασιλείου. Η υποψηφιότητά του θεωρήθηκε τότε ανώμαλη διότι προσέκρουε σε κανονικά εμπόδια και μολονότι παρ' ολίγο να επιτύχει (αρχές 1901) τελικά δεν τελεσφόρησε, οπότε η Κυπριακή Εκκλησία θα μπορούσε με τρεις δικούς της μητροπολίτες, αντί δυο που της είχαν απομείνει (ο Κυρηνείας και ο Κιτίου Κύριλλος Παπαδόπουλος), να εξέλθει από το αδιέξοδο. Στις αρχές του 1902 ο Έλληνας πρόξενος στη Λάρνακα Ναπολέων Μπέτσος, προσωπικός εχθρός του Κιτίου Κυρίλλου, φανατικού εχθρού των Άγγλων, πρότεινε και πάλι τον Πανάρετο Δουλεγέρη ως διάδοχο του Επιφανίου στον θρόνο της Πάφου, σ' αυτό συμφωνώντας με τους μετριοπαθείς Κυρηνειακούς.