Ελισά
Στην Παλαιά Διαθήκη (Γενέσ. 10.4-5 και Παραλειπομ. Α΄, 1.7) αναφέρονται οι Ελισά και Θάρσεις ή Θαρσίς ως γιοι του Ιωύαν. Ο Ευστάθιος Αντιοχείας, ερμηνεύοντας την αναφορά αυτή της Παλαιάς Διαθήκης, αναφέρει ότι ο Ιωύαν είχε τρεις γιους: Τον Ελισά, ή Ελισασά, γενάρχη των Αλισαίων (Αιολείς), τον Θαρσή από τον οποίο προήλθαν οι Θαρσείς (Κίλικες) και τνυ Χαθείμ που πήρε την νήσο Χεθειμά, δηλαδή την Κύπρο.
Το όλο θέμα είναι περιπλεγμένο και επ' αυτού διατυπώθηκαν ποικίλες θεωρίες. Μεταξύ αυτών: Η ονομασία Χεθειμά ή Χεθείμ ταυτίστηκε με το αρχαίο Κίτιον της Κύπρου. Αλλού στην Παλαιά Διαθήκη το Κίτιον αναφέρεται ως Χεηττιείμ. Εξάλλου την ονομασία Ελισά πολλοί ταύτισαν με την ονομασία Αλάσια (Έγκωμη - Κύπρος), πράγμα για το οποίο άλλοι διαφωνούν. Για τους Θάρσεις υπάρχει πάλι διχογνωμία, αφού άλλοι τους ταυτίζουν με τους Ισπανούς και άλλοι με τους κατοίκους της Ταρσού στην Κιλικία. Για τον Ιωύαν υπερισχύει η άποψη ότι η ονομασία του προήλθε από τη σημιτική Yâwân, που υποδηλώνει τους Ίωνες και, γενικότερα, όλους τους Έλληνες. Ο Ιωύας αυτός αναφέρεται ως γιος του Ιάφεθ, γιου του Νώε (Γενέσ. 10.1-2).
Εν πάση περιπτώσει, σημαντικό είναι το ότι οι σχετικές αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης θεωρούν την Κύπρο ως άμεσα σχετιζόμενη (είτε ως Ελισά - Αλασία είτε ως Χεθειμά από τον Χαθείμ) με τους Ίωνες - Έλληνες εκ του Ιωύαν. Όπως παρατηρεί ο Dupont - Sommer (RDAC, 1974, σ. 81), οι Κύπριοι αναφέρονται ως γιοι (=απόγονοι) των Ιώνων, πράγμα που σημαίνει ότι οι Σημιτικοί λαοί τους θεωρούσαν Έλληνες.