Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του Κυπριακού ποδοσφαίρου και αυτό δεν προκύπτει μόνο από τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, αλλά και από την προσωπικότητα και τον δυναμισμό που έβγαζε στα γήπεδα.

 

Βλέπε αφιέρωμα στο Νίκο Χαραλάμπους

(Βίντεο Ψηφιακός Ηρόδοτος -Αρχείο ΡΙΚ)

 

Ο Νίκος Χαραλάμπους έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην ΕΝΑΔ Αγίου Δομετίου. Επαιξε μόνο δυο παιχνίδια και πήρε μεταγραφή στην Ομόνοια. Τιμωρήθηκε για αυτό και για την επόμενη χρονιά δεν έπαιξε.  Πρωτόπαιξε σε επίσημο αγώνα στην Ομόνοια στο τέλος του 1967, σε ηλικία 17 χρονών.  Η θέση στην οποία ήθελε να παίξει ηταν αυτή του τερματοφύλακα, αλλά ως έξοχος χειριστής της μπάλας δεν είχε πολλά περιθώρια να πείσει ότι δεν θα έπρεπε να είναι ο κουμανταδόρος κάθε ομάδας.  Έπαιξε για 9 χρόνια μέχρι το 1978 και στα επόμενα τρία χρόνια αγωνίστηκε με τον Κεραυνό Στροβόλου, όπου και τερμάτισε την ποδοσφαιρική του καριέρα.

 

Κυριολεκτικά άφησε εποχή αγωνιζόμενος στην ΟΜΟΝΟΙΑ , φορώντας τον αριθμό 10 στην πλάτη. Ήταν το ‘’10 το καλό’’ στην δεκαετία του 1970, στην οποία το "τριφύλλι" σάρωνε τους τίτλους. Αρχισε να παίζει μπάλα στην Ομόνοια το 1969 και μέχρι το 1978 κατέγραψε 289 συμμετοχές. Πανηγύρισε 6 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα, ενώ πέτυχε 56 τέρματα. Φόρεσε 19 φορές τη φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, ενώ διετέλεσε και αρχηγός της Κύπρου. Είχε σκοράρει, μάλιστα, σε αγώνα της χώρας μας απέναντι στη Σοβιετική Ένωση, το 1971, ένα από τα σημαντικότερα τέρματα της ποδοσφαιρικής του πορείας.Ηγετική φυσιογνωμία, διέθετε εξαιρετική φυσική κατάσταση και γι' αυτό απουσίασε απο ελάχιστα παιχνίδια της ομάδας. Ξεχώριζε για την υψηλή τεχνική κατάρτιση, την ποδοσφαιρική ευφυΐα και το δυνατό του σουτ. Θεωρείτο ο "ιθύνων νους’’ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.

 

Ο Ν. Χαραλάμπους έφυγε νωρίς από την Ομόνοια, στα 28 του χρόνια, για λόγους που προκάλεσαν αρκετή συζήτηση. Σε συνέντευξη του αργότερα κατάγγειλε την Επαγρύπνηση του ΑΚΕΛ. το Γιάννη Κατσουρίδη αλλά και τον τότε Πρόεδρο της Ομόνοιας Λυμπουρή ότι τον καρατόμησαν διότι μίλησε για το απαράδεκτο φαινόμενο της κομματικοποίησης του Ποδοσφαίρου.

Παρά το ότι εγκατέλειψε ενωρίς το Ποδόσφαιρο πρόλαβε, όμως, και έκανε μια εντυπωσιακή καριέρα, στην διάρκεια της οποίας έζησε μεγάλες στιγμές. Κορυφαίο δεκάρι της εποχής του, θεωρείται από τους κορυφαίους σε ταλέντο της Ομόνοιας και του ποδοσφαίρου μας. Ο Χαραλάμπους εξελέγη σε αρκετές περιπτώσεις ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής. 'Οπως ο ίδιος έλεγε, η μεγαλύτερη του τιμή ηταν η επιλογή τους ως αθλητής ήθους. Ως ποδοσφαιριστής ήταν πάντα ήρεμος, δεν έβριζε και δεν έκανε ποτέ σκληρά φάουλ. 

 

Ο Νίκος Χαραλάμπους ουδέποτε εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο. Διετέλεσε έφορος και μέλος του ΔΣ της Ομόνοιας ενώ τα τελευταία χρόνια υπηρετούσε ως Πρόεδρος της Επιτροπής Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών της Ομάδας. 

 

Σε ανακοίνωση ο όμιλος παλαιμάχων της Ομόνοιας την ημέρα του θανάτου του Νίκου Χαραλάμπους ανέφερε:

 

«Έφυγε ο Μεγάλος Αρχηγός

Ο Νίκος Χαραλάμπους Επίτιμος Πρόεδρος του Ομίλου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας έφυγε για το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα.

Το Διοικητικό Συμβούλιο και τα μέλη του Ομίλου εκφράζουν την βαθειά τους θλίψη και τα ειλικρινή συλληπητήρια στους οικείους του.

Καλό ταξίδι Πρόεδρε, ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου».

 

 

Μια συνέντευξη του Νίκου Χαραλάμπους

Στις 18 Νοεμβρίου 2018 ο Νίκος Χαραλάμπους έδωσε συνέντευξη στον Στέλιο Παπαμωυσέως του Super Sport FM προβαίνοντας σε μια ανασκόπηση της καριέρας του:

 

«Όλοι έχουν να λένε για τα παιδικά τους χρόνια, την αγάπη και το πάθος για μπάλα τις επιτυχίες αλλά και τους συμπαίκτες που είχαν.

Η αλήθεια είναι ότι εκείνη την εποχή ο Άγιος Δομετιος είχε βγάλει μεγάλους σε αξία παίκτες και όλοι ήθελαν να έχουν την δική τους ξεχωριστή  πορεία.

Ήθελα να παίξω μπάλα στην Ομόνοια ,όπως άλλωστε πολλοί άλλοι στην ηλικία μου  αλλά για να γίνει αυτό χρειάστηκε δυο χρόνια να αναμένω λόγω αποκλεισμού εξ αιτίας της τότε ποδοσφαιρικής νομοθεσίας και έστω με αυτό τον τρόπο και με λίγη καθυστέρηση που μου φάνηκε αιώνας για να είμαι ειλικρινής, πήγα στην Ομόνοια. Τότε ήταν ήδη πρωταθλήτρια το 65-66 και είχε μια πολύ καλή φουρνιά παικτών , αλλά από την επόμενη χρονιά άρχισε η ανανέωση».

 

Δεκαετία γεμάτη τίτλους και επιτυχίες…

Και στην περίοδο 67-68 ο Νίκος κάνει τα πρώτα βήματα στην ενδεκάδα που εισέρχονται και οι Σωτήρης Καϊάφας και Ανδρέας Κανάρης, που αναδειχτήκαν στα επόμενα χρόνια σε κορυφαίο τρίο για τους Πράσινους…

Λέει ο Νίκος Χαραλάμπους.

 

«Είχαν ήδη συμπληρώσει ένα κύκλο τους μεγάλοι παίκτες της Ομόνοιας κάποιοι από τους οποίους την βοήθησαν από τα τέλη της δεκαετίας του 50 και ήρθε η σειρά κάποιων νεαρών να αναλάβουν την σκυτάλη. Είχαμε πολύ καλή ομάδα αλλά για τρεις συνεχόμενες χρονιές από 67-68 έως και 69-70 τερματίσαμε στην δεύτερη θέση, μάλιστα στις δυο τελευταίες χάσαμε τον τίτλο του πρωταθλητή στη διαφορά γκολ από Ολυμπιακό και  ΕΠΑ αντίστοιχα.

Ήταν μεγάλο πλήγμα αλλά μας πείσμωσε για την συνέχεια,» λέει ο Στρατηγός που αρχίζει μαζί με τους συμπαίκτες του να είναι συλλέκτης τίτλων από το 71-72…

 

Εφταετία με οκτώ συνολικά τίτλους… 

Και μετά την ανεπιτυχή προσπάθεια της προηγούμενης τριετίας στην οποία περιλαμβάνεται και ο χαμένος τελικός κυπέλλου με την Ανόρθωση το 70-71 με το 1-1 στο ΓΣΠ και την ήττα 1-0 στο ΓΣΕ, άρχισε να κτίζεται η πρώτη χρυσή δεκαετία και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο.

Λέει γι αυτό ο ηγέτης των Πρασίνων.

 

«Είχαμε για πολλά και συνεχόμενα χρόνια μεγάλους παίκτες που φτιάξαμε όμως ένα σύνολο, μια ομάδα, με μπόλικη ποιότητα αλλά και πάθος. Αγαπούσαμε και το άθλημα, αγαπούσαμε και την ομάδα, είχαμε και ποδοσφαιρικό εγωισμό. Ειδικά από το νούμερο 6 μέχρι και 11 όλα αυτά τα χρόνια ήταν ένας και ένας οι παίκτες, όποιο κα να θυμηθεί κάποιος, όποια χρονιά και να αναφερθεί.

 

Μας ένοιαζε να σκοράρουμε και δεν είχαμε το μυαλό πώς να μην δεχτούμε γκολ και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για την ομάδα και την φιλοσοφία που είχαμε.

 

Το ότι κερδίσαμε όλα τα πρωταθλήματα που συμμετείχαμε από το 71-72 μέχρι και το 77-78, νομίζω τα λέει  όλα και αν προσθέσετε και τα δυο νταμπλ, τα πρώτα στην ιστορία της Ομόνοιας, αντιλαμβάνεστε το μέγεθος της επιτυχίας της τότε εποχής» λέει ο Νίκος Χαραλάμπους και έχει απόλυτο δίκαιο φτάνει να φέρει κανείς στο μυαλό παίκτες όπως ο ίδιος, ο Καϊάφας, ο Μαυρής, ο Κανάρης, ο Φίλιππος, ο Γκρέγκορυ, ο Κόκος Αντωνίου, ο Άντρος Σάββα και άλλοι.

 

Φοβερό δίδυμο με Σωτήρη Καιάφα…

Στην διάρκεια εκείνης της χρυσής εφταετίας, έμεινε στην ιστορία η συνεργασία Νίκου Χαραλάμπους και Σωτήρη Καιάφα. Πολλοί λένε ότι βρίσκονταν με κλειστά μάτια και είναι γεγονός ότι ο Στρατηγός σέρβιρε πολλά γκολ στο μεγαλύτερο κανονιέρη όλων των εποχών. Ειδικά  στις περιόδους 75-76 και 76-77, όταν ο Καϊάφας πέτυχε 39 και 44 γκολ αντίστοιχα και μάλιστα στην πρώτη κατέκτησε και το χρυσό παπούτσι στην Ευρώπη, η συμβολή του Στρατηγού ήταν τεράστια.

Λέει γι αυτό το 10 το καλό των Πρασίνων.

 

«Είναι γεγονός ότι είχαμε θαυμαστή συνεργασία με τον Σωτήρη. Μετά από κάποια χρόνια παρουσίας μας στην ενδεκάδα η αλήθεια είναι ότι ήξερα που να τον βρω και ήξερε πως θα τον βρω. Ο Καϊάφας δεν ήταν καλός μόνο στον αέρα, ήξερε να τοποθετείται και στην περιοχή και να ανοίγει και διαδρόμους αν χρειαζόταν.

 

Εντάξει δεν θέλω να πω πολλά, νομίζω τα έργα μας είναι εκεί όπως και τα στατιστικά και οι τίτλοι», λέει ο Χαραλάμπους που έφυγε από τους Πράσινους το 77-78 με τον γνωστό σε όλους τρόπο  σε ηλικία μόλις 28 χρόνων, και πήγε στον Κεραυνό που τότε ήταν στην Α κατηγορία.

 

Λέει για αυτό ο Νίκος Χαραλάμπους.

 

«Δεν θα επανέλθω για το πώς και γιατί έφυγα από την Ομόνοια, είναι λίγο πολύ γνωστές οι θέσεις μου, από εκεί και πέρα να πω ότι ένοιωθα ότι είχα πολλά να δώσω ακόμη, άλλωστε στα 28 βρισκόμουν και για μια τριετία πήγα στον Κεραυνό που τότε ανέβηκε στην Α κατηγορία. Μείναμε δυο συνεχόμενες χρονιές στην κατηγορία και το 1982 ουσιαστικά τερμάτισα την καριέρα μου, ευτυχώς επέστρεψα στην Ομόνοια, χρόνια αργότερα είτε στο συμβούλιο είτε και στους Παλαίμαχους της ομάδας, γιατί πραγματικά αυτή η ομάδα σαν ιδέα ήταν και είναι υπεράνω όλων μας», λέει ο Στρατηγός.

 

Στον Κεραυνό για μια τριετία…

Και μετά την φυγή του από την Ομόνοια ο Χαραλάμπους έγινε ηγέτης στον Κεραυνό Στροβόλου  που τότε ανέβηκε στην Α κατηγορία και μάλιστα για δυο συνεχόμενες χρονιές παρέμεινε στα σαλόνια, έχοντας πολύ καλή ομάδα.

 

Ηγέτης και στην Εθνική Κύπρου …

Ηγέτης ήταν και στην Εθνική Κύπρου της οποίας την φανέλα φόρεσε 17 φορές και πέτυχε και το εκπληκτικό γκολ κόντρα στην ΕΣΣΔ.

 

Λέει για την παρουσία του στην ομάδα.

 

«Τιμή και περηφάνια για τον κάθε ένα ξεχωριστά που φόρεσε την φανέλα της χώρας του. Ήταν δύσκολα χρόνια, ήταν μεγαλύτερη η διαφορά οπό τις μεγάλες  χώρες του αθλήματος αλλά και πάλι προσπαθούσαμε. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που για κάποια  χρόνια ήμουν αρχηγός της», λέει ο Νίκος Χαραλάμπους που απαντά και στο κλασσικό ερώτημα ποιους τερματοφύλακες και μεσοεπιθετικούς ξεχωρίζει στα αξέχαστα και ρομαντικά τα χρόνια.

 

Λέει συγκεκριμένα.

 

«Υπήρχαν πολύ καλοί γενικά αλλά αφού με ρωτάτε θα πρέπει να πω ότι ξεχώρισα σαν τερματοφύλακες τους Μάκη Αλκιβιάδη της ΕΠΑ, Ανδρέα Κωνσταντίνου τής ΑΕΛ και Φανο Στυλιανού της Ανόρθωσης ενώ θεωρώ πολύ σπουδαίους και σαν αθλητές και σαν ανθρώπους  τους Παμπουλλη της ΑΕΛ, Πανικο Ευθυμιάδη του Ολυμπιακού και  Πανικο Κρυσταλλη του Απόλλωνα».

 

Μετά τη νίκη στη Μόρφου

Η μεγαλειώδης πομπή…

 

Είχε μια εξαετία να πανηγυρίσει πρωτάθλημα η Ομόνοια και όλοι στο Τριφύλλι ένοιωθαν ότι έφτασε η ώρα στην περίοδο 71-72, όπου οι Πράσινοι έδωσαν μεγάλη μάχη με την ΕΠΑ για το πολυπόθητο στέμμα.

 

Τελικά όλα κριθήκαν στην τελευταία αγωνιστική και ο Στρατηγός θυμάται περισσότερο τι ακολουθησε της νίκης τίτλου επι του Διγενή στο κατάμεστο γήπεδο της Μορφου.

Λέει συγκεκριμένα.

 

«Ήταν δύσκολη η μάχη με την ΕΠΑ με την οποία  δυο χρόνια προηγουμένως στο φινάλε με το 3-3 στο ΓΣΖ χάσαμε τον τίτλο, και νοιώθαμε λοιπόν ότι έφτασε η δική μας ώρα.

Νικήσαμε 2-0 τον Διγενή που ήταν τότε πολύ δυνατός,. Κάναμε τον γύρο του θριάμβου, αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν απίστευτο.

 

Πομπή από την Μορφου μέχρι και την Λευκωσία και σε κάθε χωριό σταθμός για να γνωρίσουμε την αποθέωση από χιλιάδες φανατικούς μας οπαδούς.

 

Ήταν αυτή η χρονιά ουσιαστικά ο πρόδρομος για τις χρυσές δεκαετίες που θα ακολουθούσαν. Και έκλεισε εντυπωσιακά όταν στον τελικό κυπέλλου νικήσαμε τον Πεζοπορικό με 3-1 και για πρώτη φορά πανηγυρίσαμε το νταμπλ», λέει με περηφάνια ο αρχηγός Νίκος Χαραλάμπους.

 

Το γκολ  με ΕΣΣΔ

Έκανε μεγάλα ματς με την Ομόνοια και την Εθνική Κύπρου ο Νίκος Χαραλάμπους, πέτυχε και αρκετά γκολ κυρίως έξω από την μεγάλη περιοχή, όμως ένα ξεχωρίζει και αναφέρει το γιατί…

Λέει συγκεκριμένα.

 

«Η αλήθεια είναι ότι δοκίμαζα το πόδι μου αρκετές φορές από μακρινή απόσταση. Πέτυχα με αυτό τον τρόπο πολλά γκολ και μου έρχονται πρόχειρα στο μυαλό αυτά απέναντι στο ΑΠΟΕΛ, τον Ολυμπιακό, τον ΑΣΙΛ και τον Απόλλωνα.

 

Ξεχωρίζω όμως ένα κόντρα στην Σοβιετική Ένωση τον Νοέμβριο του 70, όταν περίπου δυο μέτρα κάτω από την μεσαία γραμμή ήμουν, όταν εξαπέλυσα ένα πολύ δυνατό σουτ και νίκησα τον Κασιακασβιλι που ήταν ο διάδοχος κάτω από τα δοκάρια του τεράστιου Γιασίν. Ήταν ένα απίστευτο γκολ», λέει δεκαετίες αργότερα ο μεγάλος Νίκος και όντως το πιστοποιούν όσοι ήταν στο γήπεδο τότε.