Φοινικάρια

Ο Δήμος της Ανατολικής Λεμεσού

Image

Φοινικάρια- Foinikaria. Χωριό της επαρχίας Λεμεσού μέχρι το 1946 και στη συνέχεια αμιγές ελληνικό, περί τα 14 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πόλης της Λεμεσού.

 

Mε την μεταρρύθμιση του 2022 τα Φοινικάρια ενσωματώθηκαν στον ευρύτερο Δήμο της Ανατολικής Λεμεσού μαζί με τους Δήμους Αγίου Αθανασίου και  Γερμασόγειας, και τις κοινότητες Αγίου Τύχωνα, Ακρούντας, Μαθικολώνης, Μουτταγιάκας και Αρμενοχωρίου.

 

Βλέπε λήμματα: Δήμοι- Δημαρχεία και Δήμοι- Δημαρχεία- Οι 20 Δήμοι της μεταρρύθμισης του 2022

 

Γεωλογία

Τα Φοινικάρια είναι κτισμένα σε μέσο υψόμετρο 80 μέτρων. Το υψόμετρο αυξάνεται από τον οικισμό προς τα βόρεια, όπου φθάνει τα 600 μέτρα περίπου στα βόρειά του σύνορα. Στα νότια του οικισμού το ανάγλυφο είναι λοφώδες, το δε υψόμετρο περί το ένα χιλιόμετρο νότιά του φθάνει τα 382 μέτρα (λόφος Κορυφή). Το τοπίο είναι διαμελισμένο από τους μικρούς παραπόταμους του ποταμού Γερμασόγεια που ρέουν στην περιοχή.

 

Από γεωλογικής απόψεως, στο βόρειο τμήμα του χωριού κυριαρχούν οι σερπεντινίτες και οι λάβες του Οφιολιθικού Συμπλέγματος του Τροόδους, ενώ νοτιότερα απαντώνται οι άργιλλοι του σχηματισμού Μονής, οι αποθέσεις του σχηματισμού Πάχνας (εναλλασσόμενες στρώσεις κρητίδων, μαργών και ψαμμιτών), οι αποθέσεις του σχηματισμού Λευκάρων (κρητίδες, μάργες και κερατόλιθοι), οι προσχώσεις των αναβαθμίδων και οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν πυριτιούχα εδάφη, φαιοχώματα, ασβεστούχα και προσχωσιγενή εδάφη.

 

Κλίμα- συγκοινωνίες

Τα Φοινικάρια δέχονται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 490 χιλιοστόμετρα. Στην περιοχή τους καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή, οι ελιές, λίγα αμπέλια οινοποιησίμων ποικιλιών και ελάχιστα σιτηρά και νομευτικά φυτά. Ένα μεγάλο μέρος της διοικητικής έκτασης του χωριού, στα βόρεια του οικισμού, καταλαμβάνεται από το κρατικό δάσος της Λεμεσού.

 

Από το φράγμα της Γερμασόγειας αρδεύεται έκταση γης 67 περίπου εκταρίων. Στην έκταση αυτή εφαρμόστηκε σχέδιο αναδασμού που συμπληρώθηκε το 1974, είναι δε μεταξύ των πρώτων που εφαρμόστηκαν στην Κύπρο.

 

Η κτηνοτροφία είναι περιορισμένη.

 

Από συγκοινωνιακής απόψεως, τα Φοινικάρια συνδέονται στα νοτιοδυτικά με το χωριό Γερμασόγεια (περί τα 6 χμ.) και μέσω του με την πόλη της Λεμεσού.

 

Το χωριό γνώρισε συνεχείς πληθυσμιακές αυξομειώσεις. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

 

Χρονολογία Κάτοικοι
1881 192 
1891 136 
1901 159 
1911 197 (171 Ελληνοκύπριοι και 26 Τουρκοκύπριοι) 
1921 227 (197 Ελληνοκύπριοι και 30 Τουρκοκύπριοι) 
1931 240 (232 Ελληνοκύπριοι και 8 Τουρκοκύπριοι) 
1946 227 (219 Ελληνοκύπριοι και 8 Τουρκοκύπριοι) 
1960 200 (όλοι Ελληνοκύπριοι) 
1973 142 
1976 133 
1982 113 
1992 164 
2001 243 
2011 339
2021 460

 

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό υφίστατο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια και πιθανότατα ήταν ιδρυμένο από τα Βυζαντινά χρόνια. Σε παλαιούς χάρτες βρίσκεται σημειωμένο ως Phinica, ως Einicaria και ως Emicaria σε χάρτη της περιόδου της Βενετοκρατίας. Δεν είναι όμως γνωστό εάν το χωριό υπήρξε φέουδο οποιασδήποτε οικογένειας ευγενών.

 

Η ονομασία του χωριού προέρχεται, προφανώς, από το δέντρο φοινικιά, οπότε φοινικάρια είναι τα μικρά δέντρα του φοίνικα. Ονομασίες προερχόμενες από το δέντρο αυτό απαντώνται πολλές στην Κύπρο, κατά δε την Αρχαιότητα την ονομασία Φοίνιξ έφεραν πόλη της Καρίας και λιμάνι της Κρήτης.

 

Βλέπε λήμμα: Φοινιτζιά

 

Η εκκλησία του χωριού, αφιερωμένη στον άγιο Λουκά, ήταν παλαιό οικοδόμημα που όμως ξανακτίστηκε.

 

Το χωριό βρίσκεται κοντά στην αρχαία πόλη της Αμαθούντος και προφανώς η περιοχή του ανήκε, κατά την Αρχαιότητα, στο ομώνυμο βασίλειο.

 

Βλέπε λήμμα: Αμαθούντα

 

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια

www.polignosi.com

 

 

Φώτο Γκάλερι

Image
Image