Μαλιπιέρο Malipiero
Με το επίθετο αυτό απαντώνται αρκετά μέλη μεγάλης ιταλικής οικογένειας που σχετίστηκαν προς την Κύπρο όπου κι έδρασαν, κυρίως κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας. Με την Κύπρο σχετίστηκαν οι ακόλουθοι:
Μαλιπιέρο Βικέντιος: Βενετός αξιωματούχος που υπηρετούσε στην Κύπρο ως αναπληρωτής διοικητής της φρουράς Πάφου κατά το 1570, οπότε πραγματοποιήθηκε η μεγάλη τουρκική εισβολή και κατάκτηση της Κύπρου. Αναφέρεται στις πηγές ότι είχε ενισχύσει με δύναμη ανδρών του τη φρουρά της Λεμεσού, όπου είχαν αποβιβαστεί Τούρκοι επιδρομείς τον Ιούλιο του 1570. Οι Τούρκοι που είχαν αποβιβαστεί εκεί είχαν πυρπολήσει τμήμα της Λεμεσού και οικισμούς γύρω από την πόλη, καθώς και το μοναστήρι του Αγίου Νικολάου των Γάτων στο Ακρωτήρι. Ο Βικέντιος Μαλιπιέρο, μαζί με τον Πέτρο Ρονδάκχη, τους επετέθησαν, τους κατανίκησαν και τους έριξαν στη θάλασσα.
Δεν είναι γνωστή η τύχη του Βικέντιου Μαλιπιέρο στη συνέχεια του πολέμου.
Μαλιπιέρο Θωμάς: Βενετός αξιωματούχος, με το αξίωμα του προβλεπτή. Είχε δραστηριοποιηθεί το 1477 - 1478, μαζί με άλλους Βενετούς αξιωματούχους, στην προσπάθεια της Δημοκρατίας της Βενετίας αφενός να εξουδετερώσει ενέργειες της έκπτωτης βασίλισσας της Κύπρου Καρλόττας* για ανακατάληψη της εξουσίας στην Κύπρο, κι αφετέρου να πείσει τη βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο* να εκχωρήσει την Κύπρο στη Βενετία.
Μαλιπιέρο Μάρκος: Βενετός διοικητής γαλέρας. Το 1383 είχε εισέλθει με το καράβι του για να βρει καταφύγιο στο λιμάνι της Κερύνειας, οπότε είχε συλληφθεί από τους Γενουάτες που ήλεγχαν την πόλη. Η σύλληψή του είχε δημιουργήσει νέα ένταση στις σχέσεις Βενετών -Γενουατών στην Κύπρο.
Μαλιπιέρο Μάρκος: Μέγας διοικητής της Μεγάλης Κομμανταρίας των Ιωαννιτών ιπποτών στην Κύπρο (έδρα της το Κολόσσι). Διαδέχθηκε τον μεγάλο διοικητή (μαγίστρο) Μάρκο Κρίσπο (θείο της βασίλισσας Αικατερίνης Κορνάρο από την πλευρά της μητέρας της), γύρω στο 1488. Ήταν ο τελευταίος διοικητής της Μεγάλης Κομμανταρίας πριν από την επίσημη κατάκτηση της Κύπρου από τη Βενετία (1489), οπότε η Κομμανταρία εκχωρήθηκε στον οίκο των Κορνάρο (με πρώτο διοικητή της τον Μάρκο Κορνάρο που ανέλαβε τη διοίκησή της το 1508). Ο Μάρκος Μαλιπιέρο πέθανε στις 9 Ιανουαρίου του 1508.
Όταν η βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο εξαναγκάστηκε να εκχωρήσει τη ν Κύπρο στη Βενετία το 1489, ο τότε δόγης της Βενετίας Αυγουστίνος Βαρβαρίγος* κατηύθυνε τις διπλωματικές ενέργειες της Βενετίας για να δικαιολογήσει την προσάρτηση της Κύπρου, ιδίως προς τον σουλτάνο της Αιγύπτου Καϊτμπάι. Ο τελευταίος έπρεπε να εξευμενισθεί επειδή είχε συμφέροντα επί της Κύπρου. Το νησί ήταν, εξάλλου, φόρου υποτελές στην Αίγυπτο από το 1426 οπότε είχε συμβεί η εισβολή των Μαμελούκων.
Ο δόγης επέλεξε ως απεσταλμένο του στον σουλτάνο Καϊτμπάι τον Μάρκο Μαλιπιέρο. Ο Μαλιπιέρο αναχώρησε από την Κύπρο για την Αίγυπτο, όπου έφθασε στη Δαμιέττη στις20.4.1489 και 5 μέρες αργότερα στο Κάιρο. Παρά το ότι μετέφερε μαζί του, ως δώρα, ωραία μεταξωτά και άλλα υφάσματα από το νησί, καθώς και 16.000 δουκάτα που αντιπροσώπευαν τον φόρο των τελευταίων 2 χρόνων της Κύπρου προς την Αίγυπτο, ο Μαλιπιέρο έγινε δεκτός με εχθρότητα στο Κάιρο, όπου απέτυχε να γίνει δεκτός από τον σουλτάνο. Είχε μάλιστα διαπιστώσει και κακομεταχείριση του Βενετού προξένου στη Δαμιέττη Πέτρου, για τον ρόλο του στη σύλληψη του Ναπολιτάνου πράκτορα Ρίτζο ντι Μαρίνο* στην Κύπρο στα τέλη του 1488. Την κακομεταχείριση του Πέτρου και την κατάσταση στην Αίγυπτο κατήγγειλε ο Μάρκος Μαλιπιέρο με έκθεσή του στη Βενετία.
Ο Μαλιπιέρο παρέμεινε για αρκετό καιρό στο Κάιρο, όπου ενισχύθηκε και με δεύτερο Βενετό απεσταλμένο, τον Πιέτρο Ντιέντο* που εστάλη εκεί τον Σεπτέμβριο του 1489. Τελικά η εχθρική στάση του σουλτάνου της Αιγύπτου αντιμετωπίστηκε με επιτυχία και δεν υπήρξε δυναμική αντίδρασή του στην κατάληψη της Κύπρου από τη Βενετία.
Μαλιπιέρο Τροΐλο: Βενετός αξιωματούχος που υπηρέτησε στην Κύπρο ως καπετάνιος της Αμμοχώστου (της Κύπρου) κατά το 1499-1501. Το 1501 η Βενετία είχε πάρει καταγγελίες για αυθαιρεσίες του Τροΐλου Μαλιπιέρο και του γιου του, Ιωάννη Φραγκίσκου. Έστειλε τότε στο νησί τον αξιωματούχο Μπερναρντίνο Λορεντάνο για εξέταση των καταγγελιών. Ο Λορεντάνο ειδοποίησε το Συμβούλιο των Δέκα στη Βενετία ότι είχε συλλάβει τον Μαλιπιέρο και τον γιο του, κι ότι οδηγούσε και τους δυο στη Βενετία, σιδηροδέσμιους.
Στη Βενετία ο Μαλιπιέρο φυλακίστηκε, κατηγορούμενος κυρίως για ανυπακοή στις εντολές, για ανηθικότητα και για απείθεια. Δικάστηκε το 1503, βρέθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε πενταετή εξορία, αφαίρεση των αξιωμάτων του και άλλες ποινές.