Ντ’ Αννούντσιο Gabriele D’ Annunzio

«La Pisanella»

... Τώρα σας λέω πως όλοι οι αστρολόγοι

λένε πως ο πλανήτης

Αφροδίτη, σαν είναι

στον αστερισμό του Ταύρου,

πουν’ η σωστή του κατοικία,

κυβερνάει το νησί της Κύπρου.

Τώρα σας λέω

οι φυσικοί φιλόσοφοι όλοι

μας τονίζουν

πως την αιτία απ’ τ’ αποτέλεσμα μαθαίνεις.

 

Τι εκείνοι που γνωρίσαν

ετούτο το νησί

στην ευωχία, στην ηδονή

και στην ασέλγεια ολότελα δοσμένο, για τούτο

 

το είπανε νησί της Κύπρου

που πάει να πει της Αφροδίτης.

Γιατί Κύπρος στη δική σου γλώσσα,

επίσκοπε της Αμαθούντας,

το ίδιο σημαίνει πράγμα

με ό,τι Αφροδίτη στα λατινικά μου.

Για τούτο ο αρχαίος βασιλιάς ετούτου του νησιού

που είχε

μιαν ερωμένη, εράσμια στη θωριά κι ωραία

κι απόξω κι απομέσα ως το μεδούλι,

σαν φρούτο, ωραία τορνεμένη

μ’ όμορφα χρώματα στα μάτια

και στο στόμα,

και γεννημένη την εποχή που ο θερμός πλανήτης

βρισκόταν στον αστερισμό του Ταύρου,

βλέποντάς την νάχει γίνει

απ’ την ακολασία σαν χορτάρι

χιλιοπατημένο και ρίζα μαραμένη,

το όνομα της έδωσε Αφροδίτη.

Και νύφη την επρόσφερε

σε βασιλόπουλο πανέμορφο,

που απ’ την αιμομειξία βγήκε

του Κινύρα με τη Μύρρα

στη γη της Αραβίας. Λοιπόν

εκείνη όχι μόνο στ’ όνομα

μα σ’ όλα τόσο ακόλαστη εστάθη

που ύστερα

όταν οι Έλληνες θέλαν να πουν

«ακόλαστος», είπανε «Κύπριος»,

ναι, άρχοντές μου, ναι, «Κύπριος» είπαν!...

 

(«La Pisanella», σσ. 10-12, Μετάφρ. Γ. Χατζηκωστής)