Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Αθλητής Γεννήθηκε στην Πάνω Ζώδια το 1916. Μέλος της μεγαλύτερης και πλουσιότερης οικογένειας της κοινότητας, γνωστής ως «Λούτσιοι». Από μικρός ασχολήθηκε με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Μεταπολεμικώς διορίστηκε, λόγω των αθλητικών του ικανοτήτων, υπάλληλος στα δημόσια έργα.

Άρχισε να ασχολείται με τον αθλητισμό το 1939, σε ηλικία 23 χρόνων, με πρώτη συμμετοχή σε παναγροτικούς αγώνες, οι οποίοι κατά την περίοδο εκείνη αποτελούσαν εθνική εκδήλωση. Το ξεκίνημά του υπήρξε ουσιαστικά το αποτέλεσμα ενός στοιχήματος και μιας μακράς συζήτησης που είχε με συγγενικό του πρόσωπο πάνω στο κατά πόσο μπορούσε να καλύψει μια απόσταση σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η δοκιμή που έγινε απέδειξε ότι οι δυνάμεις του ήταν ανεξάντλητες και ταυτόχρονα εξαιρετικές. Με τις πρώτες του συμμετοχές και νίκες ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος πόλεμος που τον κράτησε μακριά από τις αθλητικές εκδηλώσεις. Οι εργασίες όμως με τις οποίες ασχολείτο αποτελούσαν την καλύτερη προετοιμασία και προπόνηση για μελλοντικές αθλητικές αναμετρήσεις.

Με το τέλος του πολέμου η παρουσία του σε αγροτικούς αγώνες συνεχίζεται και οι επιδόσεις του δεν αφήνουν αδιάφορους τους αθλητικούς παράγοντες της Λευκωσίας που τον περιλαμβάνουν στον κατάλογο των αθλητών του Γυμναστικού Συλλόγου «Τα Παγκύπρια». Το 1947 συμμετέχει στους Πανελλήνιους αγώνες που γίνονται στην Κύπρο και κερδίζει δυο πρώτες νίκες στον δρόμο 10 και 20 χιλιομέτρων. Ο δρόμος των 20 χιλιομέτρων αποτελούσε τότε τη μεγαλύτερη απόσταση που διέτρεχαν αθλητές στην Κύπρο και χαρακτηριζόταν σαν μαραθώνιος. Τον ίδιο χρόνο μετέχει με επιτυχίες στους αγώνες απελευθερώσεως της Δωδεκανήσου που γίνονται στη Ρόδο. Το ίδιο επιτυχής ήταν και η εμφάνισή του στους Παγκύπριους αγώνες του 1950 που έγιναν στην Αθήνα.

Από το 1948 μέχρι το 1963 κέρδισε 10 πρώτες νίκες σε Παγκύπριους αγώνες. Από αυτές οι οκτώ ήταν νίκες στο αγώνισμα του μαραθωνίου και οι δυο στον δρόμο 10 χιλιομέτρων. Η τελευταία συμμετοχή του σε Παγκύπριους αγώνες ήταν το 1963 όταν πρώτευσε στον μαραθώνιο.

Ένα τραγικό γεγονός τον ανάγκασε να κρατηθεί μακριά από τους στίβους για το υπόλοιπο της ζωής του. Συγκεκριμένα επιστρέφοντας από τη Λευκωσία στην κοινότητά του βρέθηκε μπροστά σε δυστύχημα. Στην προσπάθειά του να βοηθήσει το θύμα διαπίστωσε ότι ο νεκρός ήταν ένα από τα παιδιά του.

Ο Φαραζής είχε ταυτίσει το όνομά του με τον μαραθώνιο. Υπήρξε ο κλασσικότερος δρομέας της απόστασης αυτής με απεριόριστα προσόντα, πείσμα και κουράγιο.