Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Χωριό της επαρχίας Λευκωσίας, ανατολικά της Ασίνου, 460 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Απέχει 16 περίπου χμ. από τον Αστρομερίτη. Είναι χτισμένο σε μια πλαγιά, στ' αριστερά της κοιλάδας του ποταμού της Ελιάς. Το χωριό φαίνεται ότι είχε σχηματιστεί από διαλυθέντες (πιθανότατα κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας) μεσαιωνικούς οικισμούς που βρίσκονταν στην ίδια περίπου περιοχή και που είναι σημειωμένοι σε παλαιούς χάρτες. Ένας τέτοιος οικισμός ήταν ο Καύκαλος (ή το Καύκαλον) που σε παλαιούς χάρτες ανευρίσκεται ως Cascalo.

Η περιοχή στα βόρεια του οικισμού παρουσιάζει τα γνωστά χαρακτηριστικά των λαβών με τους γνωστούς αποστρογγυλωμένους λόφους και τις αβαθείς κοιλάδες. Νοτιότερα, ιδιαίτερα μέσα στο δάσος Αδελφοί, από το οποίο καταλαμβάνεται μεγάλο μέρος της έκτασης του χωριού, το ανάγλυφο γίνεται βουνίσιο με στενές βαθιές κοιλάδες και ψηλές βουνοκορφές. Η ψηλότερη από αυτές είναι η κορφή των Καλυφών (1.158 μέτρα), που βρίσκεται περί τα έξι χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του χωριού. Το τοπίο είναι διαμελισμένο από τους παραπόταμους του ποταμού της Ελιάς που ρέουν στην περιοχή.

Από γεωλογικής άποψης, στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι λάβες και οι διαβάσες του Οφιολιθικού Συμπλέγματος του Τροόδους. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν φαιοχώματα και πυριτιούχα εδάφη.

Η μέση ετήσια βροχόπτωση που δέχεται το χωριό κυμαίνεται περί τα 410 χιλιοστόμετρα.

Τα δημογραφικά στοιχεία του τελευταίου αιώνα αντανακλούν αυτό που είναι σήμερα τόσο εμφανές στο τοπίο του χωριού, την εγκατάλειψη. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Από συγκοινωνιακής απόψεως, ο Άγιος Γεώργιος Καυκάλου συνδέεται στα νότια με τον δρόμο Κανναβιών - Βυζακιάς.  

Αγναντεύοντας το χωριό από το χωματένιο δρόμο, που οδηγεί από τη Βυζακιά προς τον εκδρομικό χώρο της Καπουρά, ο επισκέπτης μπορεί εύκολα να σχηματίσει σαφή αντίληψη τόσο για τη μοναχική του θέση, όσο και για την εγκατάλειψη που τώρα, ιδιαίτερα, γνωρίζει. Αρκετά ερειπωμένα και εγκαταλειμμένα σπίτια, εξαιρετικά περιορισμένη ζωή και κίνηση στο χωριό και λίγες καλλιέργειες με κυρίαρχα δέντρα την αμυγδαλιά και την ελιά, είναι η εικόνα του χωριού. Λίγα σκόρπια αμπέλια στις πλαγιές, είναι χαμηλής παραγωγής.