Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Νομικός. Διετέλεσε Γενικός Εισαγγελέας της Κύπρου και υπήρξε επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας από το 2003 -2005. Γεννήθηκε στη Λεμεσό την 1η Οκτωβρίου 1937, όπου έζησε τα πρώτα του χρόνια. Απεβίωσε στις  22 Οκτωβρίου 2005.

Η οικογένειά όταν ο ίδιος βρισκόταν σε νεαρή ηλικία μετακόμισε στην Αμμόχωστο και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Αμμοχώστου. Εργάστηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο υπουργείο Εμπορίου ενώ ύστερα μετακόμισε στην Αγγλία για να σπουδάσει νομικά στο Lincolns Inns.

Από το 1961 εργάστηκε ως δικηγόρος στη Λευκωσία. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1971 διορίστηκε Δικαστής του επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου και στη συνέχεια στις 10 Σεπτεμβρίου 1973 μετατέθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας.

Στις 10 Οκτωβρίου 1980 διορίστηκε Ανώτερος επαρχιακός Δικαστής, ενώ την 1η Ιανουαρίου 1982 διορίστηκε Πρόεδρος του επαρχιακού Δικαστηρίου, το οποίο εξυπηρετούσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας και (από τις 1 Σεπτεμβρίου 1987) μετατέθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας-Αμμοχώστου.

Στις 19 Νοεμβρίου 1988 διορίστηκε Δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Έφυγε από το Δικαστήριο στις 30 Απριλίου 2003, μετά το διορισμό του ως Εισαγγελέα επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου στις 27 Μαρτίου 2003. Παραιτήθηκε από τη θέση του το Μάιο του 2005.

Εξελέγη μέλος του συμβουλίου της Ένωσης Δικαστών της Κοινοπολιτείας (ΕΔΚ) το 1994 και ως Περιφερειακός Αντιπρόεδρος της ΕΔΚ για το Βόρειο Ατλαντικό και τη Μεσόγειο το 1997.

Συμμετείχε σε πολλά συνέδρια σε όλο τον κόσμο και έδωσε διαλέξεις και ομιλίες για διάφορα νομικά θέματα κατά τη διάρκεια της μακράς και διακεκριμένης δικαστικής και νομικής του καριέρας. Εμπνευσμένος από έντονες δημοκρατικές πεποιθήσεις, ήταν ιδρυτικό και ενεργό μέλος της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Ως γενικός Εισαγγελέας διακρίθηκε για την αμεροληψία και την αυστηρότητα του στην τήρηση του νόμου και εν γένει του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

Η γνωμάτευση του για τις Βάσεις

Σε κοινή έκθεση των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών Εξωτερικών και Νομικών για το θέμα που τιτλοφορείται «Βρετανικές Βάσεις (πολιτικές και νομικές πτυχές)» της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας ημερομηνίας 9 Ιουνίου 2005, ο Σόλων Νικήτας κατέθεσε μια ενδιαφέρουσα γνωμάτευση η οποία αφορά το καθεστώς των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο: 

«Η νομική βάση επί της οποίας εδράζεται η παρουσία των βρετανικών βάσεων στην Κύπρο είναι η Συνθήκη Εγκαθίδρυσης του 1960 μαζί με τα Παραρτήματά της, η οποία υπογράφηκε από τους εκλεγέντες Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ως πρώτο πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον Δρ. Κουτσούκ, ως τον πρώτο αντιπρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το νομικό αυτό πλαίσιο συμπληρώνεται από τις Διακοινώσεις, οι οποίες αντηλλάγησαν στις 16 Φεβρουαρίου 1960 και οι οποίες έχουν δεσμευτική νομική ισχύ από την ημερομηνία της υπογραφής τους.

Μια από τις σημαντικότερες Διακοινώσεις σχετίζεται με το θέμα της κυριαρχίας των βρετανικών βάσεων και με βάση τα διαλαμβανόμενα σ’ αυτήν, το Ηνωμένο Βασίλειο αυτοδεσμεύεται να μην προβαίνει σε ορισμένες ενέργειες σε σχέση με τις βρετανικές βάσεις στην Κύπρο. Οι ενέργειες στις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο αυτοδεσμεύθηκε να μην προβαίνει είναι οι ακόλουθες:

Οι βρετανικές βάσεις δε θα αναπτύσσονται για σκοπούς άλλους από στρατιωτικούς.

Δεν θα ιδρύονται και να τελούν υπό διοίκηση αποικίες...

Υπό το φως των πιο πάνω αυτοδεσμεύσεων σε σχέση με τη διενέργεια συγκεκριμένων πράξεων εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου, καταδεικνύεται ότι οι βρετανικές βάσεις δεν έχουν παντοδύναμη κυριαρχία, αλλά ότι η ίδια η τότε αποικιακή δύναμη είχε εξ αρχής αυτοπεριοριστεί όσον αφορά τα δικαιώματά της».