Μπαϊμπάρς Baibars
Όνομα σουλτάνων της Αιγύπτου κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια. Ο Μπαϊμπάρς Α' (1233-1277), γνωστός ως Μπαϊμπάρς Μπουντουκταρί, δεύτερος Μαμελούκος σουλτάνος της Αιγύπτου, ανέλαβε την εξουσία στις 24 Οκτωβρίου του 1260 δολοφονώντας τον σουλτάνο Κουτούζ. Παρέμεινε στο θρόνο μέχρι τον θάνατό του, που τοποθετείται μεταξύ 15 Απριλίου και 1η Ιουλίου του 1277.
Ο Μπαϊμπάρς, στα 17 περίπου χρόνια που κυβέρνησε την Αίγυπτο, διεξήγαγε πολλές πολεμικές επιχειρήσεις σε χώρες στην ανατολική Μεσόγειο (Σελεύκεια, Αντιόχεια, Άκρα, Καισάρεια, Αρμενία [Μικρά Ασία], Γιάφφα, Βηρυτός κ.α.), μερικές με επιτυχία και άλλες όχι. Μια από τις αποτυχημένες ενέργειές του ήταν και επίθεση κατά της Λεμεσού.
Η επίθεση κατά της Λεμεσού έγινε τον Μάιο ή τον Ιούνιο του 1271, κι εντασσόταν στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής του Μπαϊμπάρς που αυτή την εποχή είχε μερικές επιτυχίες στον στρατιωτικό τομέα, εμπλεκόμενος σε συγκρούσεις με τους Χριστιανούς αλλά και αποδεχόμενος τη σύναψη ειρήνης με τον Βοημούνδο Στ' της Τριπόλεως. Επιχειρώντας να μεταφέρει τον πόλεμο με τους Χριστιανούς στην Κύπρο, ο Μπαϊμπάρς δοκίμασε να καταλάβει τη Λεμεσό με μικρό στόλο από 14 γαλέρες υπό την αρχηγία του Ιμπν Χασούν. Αφού έβαψε τις γαλέρες του μαύρες — όπως τα χριστιανικά καράβια — κι αφού ύψωσε σ' αυτές χριστιανικές σημαίες με τον σταυρό, τις έστειλε στην Κύπρο. Οι γαλέρες έφθασαν στη Λεμεσό νύκτα, αλλά για κάποιο λόγο (ίσως θαλασσοταραχή, ίσως κακός υπολογισμός) οι περισσότερες απ' αυτές εξόκειλαν. Έγιναν έτσι αντιληπτές από τη φρουρά της Λεμεσού με αποτέλεσμα η προσπάθεια του Μπαϊμπάρς να αποτύχει۬ περίπου 1.800 από τους επιδρομείς συνελήφθησαν αιχμάλωτοι κι εστάλησαν στην Άκρα.
Ο Μπαϊμπάρς διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο. Επειδή ο δεύτερος θεωρούσε ότι η Κύπρος ανήκε στο Βυζάντιο (απ' όπου βίαια είχε αφαιρεθεί και οργανωθεί από το 1192 κ.ε. σε φράγκικο βασίλειο) κι έκανε σχέδια για ανακατάληψή της από τους Βυζαντινούς, οι αρχές στην Κύπρο φοβούνταν μια συμμαχία του Μιχαήλ με τον Μπαϊμπάρς αλλά και τους Μογγόλους ακόμη, με στόχο την Κύπρο. Σε μια τουλάχιστον περίπτωση, ο Μπαϊμπάρς είχε διαμαρτυρηθεί σφοδρά επειδή οι κυπριακές αρχές είχαν παρεμποδίσει και συλλάβει πρέσβεις του, όταν αυτοί ταξίδευαν για την Κωνσταντινούπολη. Διατηρούσε όμως διπλωματικές σχέσεις με το βασίλειο της Κύπρου με το οποίο — εκτός από το επεισόδιο κατά της Λεμεσού — δεν ήλθε σε γενικότερη ρήξη.