Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Νομικός, δημοσιογράφος, πεζογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 5 Φεβρουαρίου 1887 και πέθανε στις 22 Νοεμβρίου 1955. Γνωστός και με το φιλολογικό ψευδώνυμο «Εύσκιος Πεύκης». Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε νομικά στο εκεί Πανεπιστήμιο. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε στην Κύπρο όπου άσκησε το δικηγορικό επάγγελμα στη Λεμεσό από το 1910. Υπηρέτησε το 1912-1913 ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τους Βαλκανικούς πολέμους.

Γνωστότατος στη Λεμεσό, αλλά και παγκύπρια, για το πηγαίο όσο και πειρακτικό χιούμορ του, όπως και ως εκδότης της σατιρικής εφημερίδας Πειρασμός. Τη σατιρική αυτή εφημερίδα (της οποίας ιδιοκτήτης ήταν ο Γεώργιος Ζήνων) εξέδωσε ο Ευέλθων Πιτσιλλίδης κατά την περίοδο 1921-1922. Αργότερα, στο διάστημα 1927-1930, εξέδιδε, και πάλι βέβαια στη Λεμεσό, την εβδομαδιαία εφημερίδα Ἀνατολή. Η εφημερίδα αυτοχαρακτηριζόταν ως πολιτική καί φιλολογική και τέτοια ήταν. Τα φιλολογικά περιεχόμενα της εφημερίδας συχνά υπερείχαν των πολιτικών, λόγω της λογοτεχνικής ιδιότητας του εκδότη της που δημοσίευσε σ’ αυτήν πολλά κείμενά του με το ψευδώνυμο «Εύσκιος Πεύκης» (ποιήματα, χρονογραφήματα, διηγήματα, δοκίμια). Αλλά και η πολιτική αρθρογραφία δεν απουσίαζε. Ο ίδιος ο Πιτσιλλίδης έγραφε τα κύρια άρθρα της πρώτης σελίδας, με τα οποία έκρινε, σχολίαζε, επαινούσε, ειρωνευόταν. Ιδιαίτερα επικριτικός και αθυρόστομος ήταν ο Πιτσιλλίδης στις επιθέσεις του κατά των Κυπρίων βουλευτών του Νομοθετικού Συμβουλίου και, βέβαια, κατά της αγγλικής αποικιοκρατικής κυβέρνησης της Κύπρου.

Το 1930 η Ἀνατολή ανέστειλε την έκδοσή της και ο Πιτσιλλίδης λίγο αργότερα, το Πάσχα του 1933, άρχισε την έκδοση άλλης σημαντικής εφημερίδας με τίτλο Λαϊκόν Βῆμα. Αν και η εφημερίδα αυτή αντιμετώπισε επίσης δυσχέρειες και ανέστειλε προσωρινά και κατά καιρούς την έκδοσή της, τελικά κατόρθωσε να επιβιώσει για 22 χρόνια, μέχρι τον θάνατο του εκδότη και διευθυντή της το 1955. Η εφημερίδα αυτή, που εξέδωσε συνολικά 649 φύλλα, αποτελεί σημαντική πηγή πληροφοριών, τόσο για τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πνευματικά ζητήματα του τόπου, όσο και για την πλούσια πνευματική παραγωγή του ιδίου του Ευέλθοντος Πιτσιλλίδη που, μεταξύ άλλων, δημοσίευε και εμπνευσμένους σατιρικούς στίχους του.

Από την πλούσια αυτή λογοτεχνική παραγωγή του, ο Πιτσιλλίδης συγκέντρωσε υλικό κι εξέδωσε δυο μόνο ποιητικές συλλογές σε βιβλία:

1. Σατιρικά Ποιήματα (Λεμεσός, 1935).

2. Σκλάβα Ἑλλάδα (Λεμεσός, 1941).

Η δεύτερη συλλογή εξεδόθη από τη μητρόπολη Κιτίου και το προϊόν των εισπράξεών της είχε διατεθεί συμβολικά υπέρ του ελληνικού λαού που βρισκόταν τότε υπό γερμανική στρατιωτική κατοχή.

Ως σατιρικός κυρίως ποιητής διακρίθηκε ο Ευέλθων Πιτσιλλίδης κι αγαπήθηκε παγκύπρια. Ήταν πνευματώδης, πολυγραφότατος, με ρητορική δεινότητα κι ευγλωττία. Είναι χαρακτηριστικό το ότι πολλοί Λεμεσιανοί συγκεντρώνονταν για χρόνια, κάθε πρωί, στον περίβολο των δικαστηρίων της Λεμεσού όπου μαζεύονταν οι δικηγόροι της πόλης πριν αρχίσει η εργασία τους, για ν’ ακούσουν τον Πιτσιλλίδη να συζητεί και να διαπληκτίζεται με άλλους γνωστούς δικηγόρους της πόλης.