Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το 58 π.Χ. η Κύπρος κατελήφθη αναίμακτα από τους Ρωμαίους, δια της αποστολής στο νησί του Μάρκου Κάτωνος, κι αφαιρέθηκε από το βασίλειο των Πτολεμαίων. Λίγο αργότερα, το 47 π.Χ., η Κύπρος απεδόθη από τον Ιούλιο Καίσαρα στην Κλεοπάτρα την Ωραία, μια των τελευταίων Πτολεμαίων και τελευταία, ουσιαστικά, βασίλισσα της ελληνικής δυναστείας της Αιγύπτου. Η προσφορά επαναβεβαιώθηκε λίγο πιο ύστερα από τον Μάρκο Αντώνιο. Μετά το τραγικό τέλος του Μάρκου Αντωνίου και της Κλεοπάτρας, το 30 π.Χ., η Κύπρος έγινε, οριστικά πλέον, ρωμαϊκή επαρχία. Με τον διαχωρισμό της αχανούς Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε Δυτική και σε Ανατολική, το 330 μ.Χ., η Κύπρος υπήχθη στην Ανατολική, δηλαδή στη Βυζαντινή. Το χρονικό διάστημα από το 58 π.Χ. μέχρι το 330 μ.Χ. (σχεδόν τέσσερις αιώνες) αποτελεί την Ρωμαϊκή περίοδο της ιστορίας της Κύπρου.

Η γενική εικόνα που δίνεται είναι ότι η Κύπρος κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια είχε ευεργετηθεί από τη μακροχρόνια ειρηνική ζωή που της εξασφαλίστηκε. Ως επαρχία όμως, και μάλιστα όχι προνομιακή, έτυχε εκμεταλλεύσεως κι ο πλούτος της, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, κατέληγε στο θησαυροφυλάκιο της Ρώμης. Ο ρωμαϊκός πολιτισμός και τα ρωμαϊκά ήθη επηρέασαν βέβαια σημαντικά και τους Κυπρίους, όπως ήταν φυσικό. Όμως το νησί διαφύλαξε την ελληνικότητά του που στο μέλλον, δηλαδή κατά την ακολουθήσασα Βυζαντινή περίοδο, θα συνδυαστεί με τη χριστιανική θρησκεία.

Βλέπε Λήμμα: Αγροτική ζωή και Οικονομία

Το τέλος των Ρωμαϊκών χρόνων σηματοδοτεί και το τέλος της Αρχαιότητας. Στο εξής η Κύπρος θα ακολουθήσει μια πολύ διαφορετική οδό εξέλιξης μέσα στους αιώνες, ως τμήμα μιας άλλης μεγάλης αυτοκρατορίας που θα στηρίζεται σε βαθιές ελληνικές ρίζες και που θα έχει ως μητρόπολή της την Κωνσταντινούπολη.

Πηγή: 

Polignosi