Τιέπολο Στέφανος Stefano Tiepolo

Βενετός ανώτατος αξιωματούχος στην Κύπρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας. Συγκεκριμένα υπηρέτησε ως γενικός προβλεπτής (proveditore generale) κατά το 1531-32.

 

Το αξίωμα του γενικού προβλεπτή ήταν το ανώτατο στην Κύπρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας. Οι κάτοχοί του ασκούσαν την ανώτατη διοίκηση στο νησί. Διορίζονταν από τη Βενετία, για υπηρεσία 2 χρόνων, όταν υπήρχε πιθανότητα πολέμου.

 

Ο Στέφανος Τιέπολο είναι γνωστός βασικά από έκθεσή του (την οποία υπέβαλε στις αρχές της Βενετίας το 1532 μαζί με τον τότε διοικητή Μάρκο Αντώνιο Τρεβιζάνο), που σώζεται. Στην έκθεση αυτή περί της καταστάσεως της Κύπρου (η οποία αντιμετώπιζε τις απειλές τουρκικής επίθεσης), οι δυο Βενετοί αξιωματούχοι αναφέρουν διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά εκφράζουν και απόψεις που μας κάνουν να αμφιβάλλουμε για την ικανότητά τους περί τα στρατιωτικά ζητήματα. Γράφουν, για παράδειγμα, ότι είχαν βρει το κάστρο της Αμμοχώστου και γενικά τις οχυρώσεις της πόλης ως πολύ αδύνατες, κι αμφιβάλλουν σοβαρά για την ικανότητα της πόλης σε άμυνα. Αλλά λιγότερο από 40 χρόνια αργότερα, το 1570 - 71, η Αμμόχωστος είναι γνωστό ότι άντεξε σε μια σκληρότατη πολιορκία 11 ολόκληρων μηνών (σ' αντίθεση προς τη Λευκωσία που έπεσε ύστερα από πολιορκία ενάμισι σχεδόν μήνα). Αλλά και ύστερα από 11 μήνες η Αμμόχωστος δεν αλώθηκε αλλά παρεδόθη. Βέβαια, στο μεταξύ είχαν ενισχυθεί οι οχυρώσεις της۠ ωστόσο παραδόξως το 1532 οι Τιέπολο και Τρεβιζάνο είχαν εισηγηθεί να ενισχυθεί η Λάρνακα με ανέγερση κάστρου, αντί ενισχύσεως του κάστρου της Κερύνειας.

 

Οι δυο Βενετοί αξιωματούχοι γράφουν, ακόμη, ότι είχαν βρει στην Κύπρο αρκετούς από τους στρατιώτες νυμφευμένους και με παιδιά, πράγμα που το είδαν ως μειονέκτημα. Σε ώρα πολέμου, λέγουν, αυτοί θα κοιτάξουν περισσότερο πώς να προστατεύσουν τις οικογένειές τους. Αν οι οικογένειές τους σταλούν μακριά, οι στρατιώτες θα γνοιαστούν γι’ αυτές αντί να πολεμήσουν, ενώ αν οι οικογένειες παραμείνουν μαζί τους μέσα στα τείχη θα αποτελούν βάρος, ιδίως στην κατανάλωση προμηθειών.  Έτσι οι δυο αξιωματούχοι εισηγούντο να στείλει η Βενετία στην Κύπρο επί πλέον 300 στρατιώτες, ανύπαντρους, για υπηρεσία 5 χρόνων, οπότε θ' αντικαθίσταντο από άλλους ανύπαντρους.