Κορόν ντε, επίσκοπος
Κύπριος κληρικός της Λατινικής Εκκλησίας του 16ου αιώνα. Μνημονεύεται από τον επίσης κληρικό αδελφό Άντζελο Καλλέπιο της Κύπρου, στην αφήγηση που έγραψε για την εισβολή των Οθωμανών Τούρκων στην Κύπρο το 1570- 71 και την κατάκτηση του νησιού. Ο Άντζελο Καλλέπιο ήταν ένας των αυτοπτών μαρτύρων του πολέμου εκείνου.
Κατά τον Καλλέπιο, ο ντε Κορόν ήταν το 1570 βοηθός επίσκοπος της Λευκωσίας. Προφανώς αντικαθιστούσε/ αναπληρούσε τον Βενετό Φίλιππο Μοτσενίγκο, τον τελευταίο Λατίνο αρχιεπίσκοπο Λευκωσίας, που το 1570, όταν εκδηλώθηκε η οθωμανική εισβολή, απουσίαζε στη Βενετία. Ο επίσκοπος ντε Κορόν είχε πάρει ενεργό μέρος στη μεγάλη προσπάθεια οχυρώσεως της πρωτεύουσας Λευκωσίας (στην προσπάθεια αυτή, που περιελάμβανε την ανέγερση των νέων οχυρώσεων — αυτών που σώζονται ως σήμερα — ο αρχιεπίσκοπος Φίλιππος Μοτσενίγκο είχε διαθέσει όλη του την περιουσία, πιθανώς δε ένα μέρος της μέσω του ντε Κορόν, αφού ο ίδιος είχε αναχωρήσει για τη Βενετία). Επίσης, ο επίσκοπος ντε Κορόν είχε πάρει μέρος στη σύντομη αντίσταση της Λευκωσίας, η οποία και αλώθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1570. Ο ντε Κορόν ήταν ένας των νεκρών του πολέμου εκείνου.
Πιθανότατα ο επίσκοπος ντε Κορόν ανήκε στην αυτή κυπριακή οικογένεια της οποίας γνωστό μέλος ήταν ο Δημήτριος ντε Κορόν, ευγενής και υποστηρικτής του Ιακώβου Β' κατά τη διάρκεια της διαμάχης του με την ετεροθαλή αδελφή του Καρλόττα για το θρόνο της Κύπρου, το 1460-1463. Ο Δημήτριος ντε Κορόν, που είχε διατελέσει διοικητής της περιοχής της Πεντάγυιας, μας είναι γνωστός και από τοιχογραφία στον ναό της Παναγίας της Ποδίθου στο χωριό Γαλάτα, τον οποίο ναό είχε ιδρύσει ο ίδιος το 1502 (βλέπε λήμμα Κορόν Δημήτριος ντε).