Το Κοσμικό Κέντρον Αντωνάκη είναι ένα από τα παλαιότερα κέντρα διασκέδασης της πρωτεύουσας, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Ξεκίνησε την λειτουργία του το 1936 στην οδό Ερμού, μέρος της οποίας σήμερα βρίσκεται στη Νεκρή Ζώνη, γνωστό ως Αntonaki’s Bar & Restaurant. Ήταν μια μικρή ταβέρνα που σέρβιρε εκλεκτούς μεζέδες και την οποία επισκέπτονταν πελάτες από όλη την Κύπρο. Εκτός από φαγητό είχε ζωντανή μουσική καθώς φιλοξενούσε συγκροτήματα και ορχήστρας από Κύπρο και Ελλάδα οργανώνοντας μεταξύ άλλων χοροεσπερίδες και καρναβαλίστικα πάρτυ.
Το 1948 στεγάστηκε στο ιδιόκτητο κτήριο, στην οδό Βασιλείου Βουλγαροκτόνου στην εντός των τειχών Λευκωσία, όπου λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Από το 1980 τη λειτουργία του κέντρου διαχειρίζεται η κόρη του, Ξένια Αγρότου με σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων. Όπως εξηγεί η ίδια, ο πατέρας της τελείωσε το 1934 το Παγκύπριο Γυμνάσιο και το 1936 άνοιξε μια μικρή ταβέρνα στην οδό Ερμού. Tην ονόμασε Αntonaki’s Bar & Restaurant και σέρβιρε εκλεκτούς μεζέδες. Ερχόντουσαν πελάτες από όλη την Κύπρο. Ασχολείτο και λίγο με το εμπόριο εντούτοις η κύρια απασχόληση ήταν η ταβέρνα. Στην πορεία αγόρασε οικόπεδο και έχτισε το κέντρο διασκέδασης. Έτσι, το 1948 μετακόμισε την επιχείρηση από την οδό Ερμού στο χώρο που βρίσκεται σήμερα στην οδό Βουλγαροκτόνου.
Στο υπόγειο είχε ανοίξει ένα jazz club και από το 1950-1956 είχε ενοικιάσει και στην Κερύνεια το κέντρο Ζέφυρος, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο συμμαθητής του πατέρα της στο Παγκύπριο Γυμνάσιο, Γώγος Παρασκευαΐδης. Το μαγαζί ήταν στην παραλία της Κερύνειας, πάνω στην θάλασσα, το οποίο σταμάτησε να το λειτουργεί το 1956 λόγω του αγώνα της ΕΟΚΑ. Έτσι έμεινε μόνο με το Antonaki's Bar & Restaurant , το οποίο σταμάτησε και αυτό να λειτουργεί κατά την περίοδο της ΕΟΚΑ.
Το 1963 έγιναν οι διακοινοτικές ταραχές οπότε το μαγαζί έκλεισε ξανά και άνοιξε ξανά το 1969 και συνέχισε μέχρι το 1974 όπου πάλι έκλεισε λόγω της τουρκικής εισβολής. Μετά το '74 που σταμάτησαν οι εχθροπραξίες και σταθεροποιήθηκε η κατάσταση το μαγαζί άνοιξε πάλι δειλά-δειλά.
Το μαγαζί διατηρεί την εσωτερική αρχιτεκτονική και πολλά στοιχεία της εντυπωσιακής διακόσμησής του μέχρι σήμερα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα μπουκάλια που βρίσκονται πάνω από το τζάκι μεταφέρθηκαν από την οδό Ερμού. Το πιο παλιό μπουκάλι είναι μέσα στην βιτρίνα είναι από το 1893 με σφραγίδα. Είναι ανοιχτό και έχει μείνει λίγο ποτό. Υπάρχουν επίσης μπουκάλια από το 1900, 1910 και το 1915 γι΄αυτό τον λόγο το μαγαζί ήταν γνωστό και ως "Η αίθουσα των 5.000 μπουκαλιών".
Πηγή
Ταξίδι στον χρόνο σε ένα από τα πιο ιστορικά μαγαζιά της Λευκωσίας