Φορτεμπράτσα Σεραφίνο Seraffino Fortebrazza

Image

Ιταλός ιερωμένος, Δομινικανός, καταγόμενος από το Μιλάνο (ο Estienne de Lusignan τον αναφέρει ως Seraffino Fortebrazza da Milano, αν και ο George Hill [A History of Cyprus, vol. Ill, p. 1023] τον ονομάζει Φορτεμπράκκιο - Fortebraccio).

 

Ο ιερωμένος αυτός υπήρξε ο τελευταίος Λατίνος επίσκοπος της Λεμεσού. Στο αξίωμα του επισκόπου Λεμεσού αντικατέστησε τον Βενετό Ανδρέα Β' (Μοτσενίγκο) μετά το 1563 (περίοδος Βενετοκρατίας).

 

Με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1570, ο επίσκοπος Σεραφίνο Φορτεμπράτσα αποσύρθηκε στην άριστα οχυρωμένη πόλη της Αμμοχώστου, που πρόβαλε μια επική και μακρά αντίσταση κατά των Τούρκων, πολιορκούμενη σκληρότατα για 11 μήνες, πριν τελικά αναγκαστεί να παραδοθεί τον Αύγουστο του 1571. Στην πολιορκούμενη Αμμόχωστο ο επίσκοπος Φορτεμπράτσα πολέμησε με ξεχωριστή ανδρεία και συνέβαλε τα μέγιστα εμψυχώνοντας τους υπερασπιστές της πόλης. Ο Άγγελος Καλλέπιο τον αποκαλεί, τιμητικά, πολίτη της Αμμοχώστου. Ιδίως όταν ο επίσκοπος της πόλης αυτής Ραγκατσόνι έφυγε για τη Βενετία, άφησε τον επίσκοπο Φορτεμπράτσα υπεύθυνο για τις «πνευματικές ανάγκες» της πολιορκούμενης Αμμοχώστου. Κι ο Φορτεμπράτσα απεδείχθη πράγματι ήρωας. Σε κάθε σφοδρή επίθεση των Τούρκων βρισκόταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή κρατώντας υψωμένο ένα μεγάλο σταυρό και μαχόμενος με ξεχωριστή ανδρεία. Ταυτόχρονα οργάνωσε τους πολίτες και τις γυναίκες της Αμμοχώστου σε ουσιαστική συμμετοχή στην άμυνα της πόλης, μετέφερε δροσιστικά στους στρατιώτες και στους λοιπούς που αγωνίζονταν εκεί όπου σημειώνονταν οι σκληρότερες επιθέσεις, επικοινωνούσε μαζί τους συνεχώς και τους ανύψωνε το ηθικό.

 

Οι Τούρκοι πολιορκητές τον θεωρούσαν τόσο πολύ σημαντικό πρόσωπο στην άμυνα της Αμμοχώστου, ώστε όταν η πόλη παραδόθηκε, έκαναν ειδικές έρευνες για να τον βρουν. Δεν γνώριζαν ότι ο επίσκοπος είχε σκοτωθεί λίγες μέρες ενωρίτερα, στις 19 Ιουλίου 1571. Και όχι επί των τειχών, όπου, για τόσους μήνες, παρέμεινε όρθιος, αρνούμενος να καλυφθεί, κρατώντας ψηλά τον μεγάλο εκείνο σταυρό και δίνοντας συνεχώς θάρρος στους μαχητές. Αντίθετα, σκοτώθηκε στην αυλή του σπιτιού του, ενώ γευμάτιζε. Οπότε μια από τις χιλιάδες μπάλες κανονιών που οι Τούρκοι ρίχνανε συνεχώς κατά της πόλης, τον βρήκε στο κεφάλι και τον σκότωσε ακαριαία.