Θερνάτζιν
Γεωργικό εργαλείο. Είναι ξύλινο φτυάρι του οποίου όμως η χούφτα είναι σκισμένη σε δόντια, συνήθως πέντε. Η ξύλινη χούφτα κατασκευαζόταν από πλατύ κομμάτι σανίδι το οποίο σκαλιζόταν σε σχήμα φτυαριού και στη συνέχεια χωριζόταν σε δόντια. Ξύλινη ήταν και η ουρά του.
Το θερνάτζ'ιν εχρησιμοποιείτο για το ανέμισμα: Αφού τα θερισμένα στάχυα των δημητριακών αλωνίζονταν, στη συνέχεια άρχιζε η επίσης κοπιαστική δουλειά του ανεμίσματος. Με το θερνάτζ΄ιν τα στάχυα ρίχνονταν ψηλά από τους γεωργούς, ώστε ο αέρας να παρασύρει μακριά τα στελέχη τους και να παραμείνει στο αλώνι ο καρπός.
Η λέξη θερνάτζ΄ιν προέρχεται από την αρχαία ελληνική θρίναξ (υποκορ. θρινάκιον, το).
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια