Κρακοβίας συνάντηση
Συνάντηση πέντε βασιλιάδων — μεταξύ των οποίων και ο βασιλιάς της Κύπρου Πέτρος Α ' — που έγινε το 1364 στην πόλη Κρακοβία της Πολωνίας.
Σύμφωνα προς την «Historia Polonica» που εγράφη μεταξύ του 1455 και του 1480 από τον Πολωνό ιστορικό και διπλωμάτη Jan Dlugosz, στην Κρακοβία επρόκειτο να γίνει ο γάμος της Ελίζαμπεθ, εγγονής του βασιλιά της Πολωνίας Κασμίρ του Μεγάλου, με τον Κάρολο Δ', βασιλιά της Τσεχίας και αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο Πολωνός βασιλιάς ανέλαβε τη διοργάνωση της τελετής και με ειδικούς απεσταλμένους του προσκάλεσε πολλούς βασιλιάδες και πρίγκιπες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονταν: ο βασιλιάς Λουδοβίκος της Ουγγαρίας (γιος της αδελφής του Πολωνού βασιλιά), ο βασιλιάς Βάλτεμαρ Δ' της Δανίας και ο βασιλιάς Πέτρος Α ' ντε Λουζινιάν της Κύπρου.
Ωστόσο, παρά το ότι η συνάντηση της Κρακοβίας έγινε πράγματι το 1364 στην πόλη αυτή, υπάρχει ανακρίβεια ως προς τον λόγο της συνάντησης, αφού ο γάμος για τον οποίο έγινε αναφορά πιο πάνω είχε γίνει τον προηγούμενο χρόνο, το 1363.
Γνωρίζουμε από τις διάφορες πηγές ότι αυτή την εποχή ο βασιλιάς της Κύπρου Πέτρος Α ' ταξίδευε συνεχώς στην Ευρώπη, προσπαθώντας να πείσει τους εκεί ηγεμόνες για την οργάνωση μιας νέας Σταυροφορίας στους Αγίους Τόπους, μιας Σταυροφορίας που ήλπιζε ότι θα απέφερε στον ίδιο τον Πέτρο Α' και το βασίλειο των Ιεροσολύμων, που ανήκε στους ντε Λουζινιάν της Κύπρου. Μετά τις εντυπωσιακές επιτυχίες του στη Μικρά Ασία, ο Πέτρος αναχώρησε από την Κύπρο για την Ευρώπη τον Οκτώβριο του 1362. Πήγε στη Ρόδο και στη Βενετία, ακολούθως στη Γένουα και στη Αβινιόν, ταξίδεψε στη Φλάνδρα και στη Γερμανία (επαφές με τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ') επέστρεψε στην Γαλλία (επαφές με τον βασιλιά Ιωάννη Β'), πήγε στο Λονδίνο (επαφές με βασιλιά Εδουάρδο Γ' καθώς και με τους βασιλιάδες Σκωτίας και Δανίας), επέστρεψε στο Παρίσι, ύστερα πήγε στην Ακουιτανία και ξανά στη Γερμανία.
Η πρόσκληση του Πολωνού βασιλιά θα πρέπει να τον είχε βρει στη Γαλλία, διότι η «Historia Polonica» αναφέρει ότι ο βασιλιάς της Κύπρου είχε φθάσει στην Κρακοβία από τη Γαλλία μέσω Πράγας, και ότι είχε φθάσει μάλιστα μαζί με τον αυτοκράτορα Κάρολο Δ'.
Τελικά η συνάντηση της Κρακοβίας ήταν (όπως ακριβώς αναφέρεται ότι ήταν και η συνάντηση του Λονδίνου λίγο ενωρίτερα, στην οποία επίσης πήρε μέρος ο Πέτρος Α ') μία συνάντηση «πέντε βασιλιάδων». Δηλαδή στην Κρακοβία, εκτός από τον βασιλιά της Κύπρου, είχαν συγκεντρωθεί οι βασιλιάδες της Πολωνίας βεβαίως — που ήταν ο οικοδεσπότης —, της Ουγγαρίας, της Δανίας (που είχε πάρει μέρος και στη συνάντηση του Λονδίνου) και ο αυτοκράτορας της Γερμανίας (Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας). Αναφέρεται επίσης ότι στη συνάντηση της Κρακοβίας των «πέντε», είχε πάρει μέρος και εκπρόσωπος του πάπα (που είχε τότε την έδρα του στην Αβινιόν της Γαλλίας και όχι στη Ρώμη). Για τους βασιλιάδες είχαν ετοιμαστεί ειδικά διαμερίσματα στο Βασιλικό Κάστρο της Κρακοβίας, σύμφωνα πάντοτε προς την «Historia Polonica», τα οποία είχαν ειδικά διακοσμηθεί και εφοδιαστεί με πολύτιμα αντικείμενα, χαλιά, έπιπλα κλπ., ενώ είχαν διατεθεί και Πολωνοί ευγενείς αλλά και υπηρετικό προσωπικό για ο,τιδήποτε οι βασιλιάδες θα ήθελαν, και προς άμεση ικανοποίηση οποιασδήποτε επιθυμίας των. Οι προσκεκλημένοι βασιλιάδες πήραν επίσης πολλά και πλούσια δώρα, ενώ η σειρά γι' αυτούς που είχε καθοριστεί από το πρωτόκολλο, τοποθετούσε πρώτο τον βασιλιά της Πολωνίας, δεύτερο τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τρίτο τον βασιλιά της Ουγγαρίας, τέταρτο τον βασιλιά της Κύπρου και πέμπτο τον βασιλιά της Δανίας.
Οι βασιλιάδες παρέμειναν στην Κρακοβία για 20 ημέρες, υποτίθεται παίρνοντας μέρος στους εορτασμούς για το γάμο, αλλά, όπως ήδη προαναφέρθηκε, ο γάμος είχε γίνει τον προηγούμενο χρόνο. Έτσι, οι πολωνικές πηγές δεν αναφέρουν τι ακριβώς εσυζητείτο μεταξύ των «πέντε». Θα πρέπει πάντως να θεωρηθεί βέβαιο, έστω και εάν ακόμη η συγκέντρωση στην Κρακοβία ήταν εθιμοτυπική ή και για εκ των υστέρων εορτασμό για το γάμο του αυτοκράτορα Καρόλου Δ ', ότι ο βασιλιάς της Κύπρου Πέτρος Α' θα είχε θέσει προς συζήτηση το ζήτημα της διοργάνωσης μιας νέας Σταυροφορίας προς απελευθέρωση των Αγίων Τόπων. Διότι αυτός ήταν ακριβώς ο λόγος του μακροχρόνιου ταξιδιού του στην Ευρώπη. Το ζήτημα αυτό θα πρέπει να συζητήθηκε τόσο στις επίσημες κοινές συναντήσεις των «πέντε», όσο και σε κατ' ιδίαν συναντήσεις στο διάστημα της παραμονής των βασιλιάδων στην Κρακοβία, ενώ η παρουσία εκεί και του εκπροσώπου του πάπα, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν ήταν καθόλου άσχετη προς την προσπάθεια οργάνωσης μιας νέας Σταυροφορίας.
Όπως είναι γνωστό, αν και ο Πέτρος Α' είχε βρει κατανόηση από τους Ευρωπαίους ηγεμόνες, εκ των οποίων αρκετοί υποσχέθηκαν να τον βοηθήσουν, ωστόσο η μεγάλη εκστρατεία που ονειρευόταν προς απελευθέρωση και ανασύσταση του βασιλείου των Ιεροσολύμων — με βασιλιά τον ίδιο — δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Λόγοι κυρίως εμπορικών συμφερόντων (που απαιτούσαν την επικράτηση ειρηνικών συνθηκών στην Εγγύς Ανατολή) επέβαλλαν, ιδίως στους Βενετούς, την καταβολή κάθε προσπάθειας προς ματαίωση μιας τέτοιας εκστρατείας και αποφυγή σύγκρουσης με το σουλτάνο του Καΐρου. Αυτή η δικαιολογία συνέφερε και σε αρκετούς ηγεμόνες που, αν και έδιναν υποσχέσεις βοήθειας στον βασιλιά της Κύπρου, στην πραγματικότητα ήσαν απρόθυμοι να αναλάβουν τους κινδύνους αλλά και τα οικονομικά βάρη μιας νέας μεγάλης Σταυροφορίας στην Ανατολή.