Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Διαπρεπής χειρούργος. Γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 31 Ιανουαρίου το 1906 και πέθανε στο Λονδίνο στις 23 Μαϊου 1985 σε ηλικία 79 χρόνων, αφήνοντας πίσω του πλούσιο συγγραφικό έργο σε ό,τι αφορά την ειδικότητα του.  Ίδρυσε τη Χειρουργική Εταιρεία Κύπρου το 1964, την πρώτη επιστημονική εταιρεία στο νησί και από πολλούς θεωρείται ο πατέρας της χειρουργικής στην Κύπρο.

Ο Γεώργιος Μαραγκός μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου, ακολούθησε ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και συνέχισε τις σπουδές του στη Βιέννη και τη Ζυρίχη στη χειρουργική και την παθολογική ανατομία.

Αμμόχωστος

Παντρεύτηκε τη γιατρό Καίτη Μαραγκου από την Κοζάνη και μαζί της απέκτησε τρεις κόρες.  Τη Νίκη την Αννα και την Μαρίνα. Παρότι δεν εργάστηκε ως γιατρός στην Αμμόχωστο διατήρησε εκεί το σπίτι στο οποίο περνούσε οικογενειακώς τα καλοκαίρια του. 

Χειρούργος

Εργάστηκε στη χειρουργική κλινική του νοσοκομείου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην Αθήνα (1935-40). Κατά τα επόμενα 12 χρόνια υπηρέτησε ως σύμβουλος χειρούργος στο νοσοκομείο Λεμεσού και από το 1952 ως το 1973 ως ανώτερος κυβερνητικός χειρούργος και διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του γενικού νοσοκομείου Λευκωσίας.

Μετά το 1942 εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό και ίδρυσε δική του Κλινική με τον γιατρό Μάριο Τριτοφτίδη και τον ψυχολόγο Ανδρέα Μικελλίδη. 

Αξιόλογη, επίσης, ήταν η εθελοντική συμμετοχή του στη λειτουργία του εκτοπισμένου Νοσοκομείου Αμμοχώστου κατά την τουρκική εισβολή το 1974.

Ο Γεώργιος Μαραγκός δεν πρόλαβε να παρευρεθεί, το 1986, στα εγκαίνια του Παρασκευαΐδειου Μεταμοσχευτικού Κέντρου, το οποίο  στεγάστηκε στη δική του ιδιωτική κλινική στη Λευκωσία.

Τιμές

Ήταν ο ιδρυτής της Χειρουργικής Εταιρείας Κύπρου, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος για είκοσι και πλέον χρόνια. Ήταν επίσης μέλος σε πολλές χειρουργικές εταιρείες της Ελλάδας και άλλων χωρών. Το 1981 αναγορεύθηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ο χειρουργός Μαραγκός τιμήθηκε με διπλώματα και διακρίσεις από ευρωπαϊκές ιατρικές εταιρείες, από αρχηγούς κυβερνήσεων και του απονεμήθηκαν τιμητικά μετάλλια, όπως του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, του παρασήμου της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Ο.Β.Ε.), του Χρυσού Σταυρού του «Ερυθρού Σταυρού», του Μεταλλίου Διακρίσεως του Ινστιτούτου Visnesfki της Σοβιετικής Ένωσης, Επαίνου της Ακαδημίας Αθηνών και του Ανωτέρου Παρασήμου διά υπηρεσίας προς την Αυστριακή Δημοκρατία. Διετέλεσε, δε, για πολλά χρόνια μέχρι τον θάνατό του, επίτιμος πρόξενος της Αυστρίας στην Κύπρο.

 Συγγραφικό έργο

Δημοσίευσε περισσότερες από 100 επιστημονικές μελέτες του σε διεθνή και κυπριακά ιατρικά περιοδικά. Διετέλεσε μέλος της εκδοτικής επιτροπής του γερμανικού χειρουργικού περιοδικού Χειρουργική Πράξη, εκδότης ή συνεκδότης της Κυπριακῆς Ἰατρικῆς Ἐφημερίδος και της Ἰατρικῆς Χειρουργικῆς Κύπρου, και εκδότης του δελτίου της Χειρουργικής Εταιρείας Κύπρου.

Ήταν (από το 1948) επίτιμος πρόξενος της Αυστρίας στην Κύπρο, τιμήθηκε δε με διάφορες ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις.

Πηγή:

• «Κυπρίων ιατρών έργα, η ιατρική στην Κύπρο 1950 - 2015», του Λάκη Κ. Αναστασιάδη.
  Εκδόσεις Εν Τύποις
• Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια