Μίρμιλλος
Παιδικό παραδοσιακό παιγνίδι, γνωστό σήμερα κυρίως από την παροιμιακή φράση: παίζει μας τον μίρμιλλον! Το παιγνίδι παιζόταν από ομάδα παιδιών, ως εξής:
Τα παιδιά στέκονται σε ημικύκλιο και απέναντί τους στέκεται ο αρχηγός του παιγνιδιού που κρατεί ραβδί ή αυτοσχέδιο «μαστίγιο» από λωρίδες υφάσματος. Ο αρχηγός υποβάλλει μια ερώτηση, κάνοντας ταυτόχρονα και σχετικές συνοδευτικές χειρονομίες, όπως λ.χ.: «έσ΄ει έναν δεντρόν τόσο ψηλό [δείχνει το ύψος], που κάμνει πράγματα τόσο μεγάλα [δείχνει και πάλι]˙ ίνταμ' που ένι;» Τα υπόλοιπα παιδιά προσπαθούν να μαντέψουν ποιο είναι το δέντρο. Ο αρχηγός αρχίζει να ερωτά τα παιδιά ένα προς ένα· όποιο δεν βρει τη σωστή απάντηση, δέχεται από τον αρχηγό ένα κτύπημα με το ραβδί ή το «μαστίγιο». Εάν κάποιο από τα παιδιά που ερωτώνται βρει την ορθή απάντηση, τότε ο αρχηγός του δίνει το ραβδί ή το «μαστίγιο» κι αυτό αρχίζει να κυνηγά τους συμπαίκτες του που διασκορπίζονται για ν' αποφύγουν τα κτυπήματα. Η καταδίωξη συνεχίζεται μέχρι που ο αρχηγός — που δεν κινείται από τη θέση του — φωνάξει μεγαλοφώνως τη λέξη: Μίρμιλλος! Τότε ευθύς οι ρόλοι αντιστρέφονται και όλα τα καταδιωκόμενα παιδιά αρχίζουν να κυνηγούν τον μόλις προ ολίγου διώκτη τους, που θα εισπράξει αρκετές καρπαζιές εάν έχει στο μεταξύ απομακρυνθεί πολύ από τον αρχηγό. Κι αυτό, διότι η καταδίωξή του θα συνεχιστεί μέχρι που να κατορθώσει να τρέξει κοντά στον αρχηγό και να του παραδώσει το ραβδί ή το «μαστίγιο» που κρατεί. Τότε το παιγνίδι τελειώνει, τα παιδιά παίρνουν ξανά τις αρχικές τους θέσεις και ξαναρχίζει με μια νέα ερώτηση.
Το παιδικό αυτό παιγνίδι αποτελούσε άσκηση γυμναστικής για τα παιδιά. Είναι άγνωστο σήμερα, οπότε υφίστανται άλλου είδους ψυχαγωγίες. Η ονομασία του παιγνιδιού μίρμιλλος, ίσως προέρχεται από το λατινικό mirmilΙο (κατά τον Γ. Λουκά), που ήταν είδος μονομάχου.