Σιοπαχάς Χρίστος

Image

Σκηνοθέτης του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Γεννήθηκε στο Φρέναρος της Επαρχίας  Αμμοχώστου το 1947. Σπούδασε θέατρο και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Πανενωσιακό Κρατικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου στη Μόσχα. Εργάστηκε ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο, το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, και ως διευθύνων σύμβουλος στην εταιρεία θεάματος «Οθόνη Α.Ε.». Έγραψε επίσης σενάρια για τηλεοπτικές εκπομπές, καθώς και θεατρική και κινηματογραφική κριτική για εφημερίδες. Τον Φεβρουάριο του 1995 διορίστηκε γενικός διευθυντής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου (ΘΟΚ). Στη θέση αυτή υπηρέτησε μέχρι το 1998. Πέθανε την 1η Οκτωβρίου 2019.

 

Βλέπε Βίντεο

Η κάθοδος των εννιά

 

Ο Χρίστος Σιοπαχάςσκηνοθέτησε τα ακόλουθα έργα:

 

ΤΑΙΝΙΕΣ 

1. Πολίτες (μικρού μήκους, 1976)

2. Κόκκινο στο Άσπρο (μεσαίου μήκους, 1978, πρώτο βραβείο σκηνοθεσίας στο 12ο Φεστιβάλ Φοιτητών Κινηματογράφου, Μόσχα, 1978)

3. Η κάθοδος των Εννιά (μεγάλου μήκους, 1984, χρυσό βραβείο στο 14ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Μόσχας, 19851 βραβείο του Ιδρύματος της Γαλλίας στο Φεστιβάλ της Αιξ-Α-Προβάνς, 1985)

4. Το Φτερό της Μύγας (μεγάλου μήκους, 1995, βραβεία σκηνοθεσίας και μοντάζ στο 35ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)

5. Κόκκινη Πέμπτη (2003)

 

ΤΑΙΝΙΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

 1. Υπάρχει ένα Αστέρι (μικρού μήκους, 1979)

2. Η Χαρίτα Μάντολες στέκεται δίπλα μου (μεγάλου μήκους, ΡΙΚ, 1980)

3. Ο Χρόνος της Πραγματικότητας (μεγάλου μήκους, ΕΤ 1,1987)

4. Μαουτχάουζεν (μεσαίου μήκους, ΕΤ 2, 1988)

5.Χαρίλαος Φλωράκης, η προσωπογραφία ενός ηγέτη (45', ΕΡΤ, 1989

6. Το 1940 και η Κύπρος (μεγάλου μήκους, ΕΤ 1, 1993)

 

ΣΕΙΡΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

 1. Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ' (σειρά πέντε 30λεπτων επεισοδίων, σε σενάριο Γιώργου Γεωργή και Χρίστου Σιοπαχά, ΕΤ 1, 1989)

2. Υπέρ Ελλήνων Ρωσίας (σειρά επτά 30λεπτων επεισοδίων, σε σενάριο-σκηνοθεσία Χρίστου Σιοπαχά, ΕΤ 2,1990-91).

 

ΘΕΑΤΡΟ

1. Η αληθινή απολογία του Σωκράτη, του Κώστα Βάρναλη (Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, 1987)

2. Ορθός Λόγος, του Μάριου Ποντίκα (Εθνικό Θέατρο, 1988)

3. Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού, του Ιάκωβου Καμπανέλλη (ΕΤ 1, 1989)

4. Χορεύοντας στη Λουνάσα, του Μπράιαν Φριλ (ΘΟΚ, 1994)

5. Δύο άλλες φωνές («Γράμμα στον Ορέστη», «Επικήδειος», του Ιάκωβου Καμπανέλλη, ΘΟΚ, 1995)

6. Ρομπέρτο Τσούκκο, του Μπερνάρ-Μαρί Κολτές, ΘΟΚ, 1996)

7. Ντα, του Χιου Λέναρντ (ΘΟΚ, 1997)

8. Λυσιστράτη, του Αριστοφάνη (ΘΟΚ, 1997)

9. Θείος Βάνιας, του Τσέχωφ (ΘΟΚ, 1998)

10. Στέλλα, του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Εταιρεία Θεατρικής Ανάπτυξης Λεμεσού. 2000).