Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Νομικός, δικηγόρος, λόγιος και λογοτέχνης. Από πατέρα που καταγόταν από την Κυθρέα, γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 10 Δεκεμβρίου 1903 και πέθανε στις 23 Νοεμβρίου 1978. Μεγάλωσε σε ένα λόγιο και επιστημονικό περιβάλλον. Ο πατέρας του ήταν γιατρός με σπουδές στη Γαλλία και γνώστης του γαλλικού πνεύματος. Η μητέρα του είχε λογοτεχνικές ενασχολήσεις. Πήρε, μετά την αποφοίτηση του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο, το πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στα 1925. Αμέσως μετά άνοιξε δικηγορικό γραφείο στη Λευκωσία το οποίο και διατήρησε μέχρι τον θάνατο του, το οποίο στη συνέχεια κληρονόμησε ο γιός του Αιμιλιανίδης Κωνσταντίνος και σήμερα ο εγγονός του επίσης Αχιλλέας Αιμιλιανίδης.  Δίπλα στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, καλλιέργησε μια επιστημονική και λόγια επίδοση. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές, σε διάφορα θέματα, σε αρκετά Πανεπιστήμια: Χάγης, Χαϊδελβέργης, Γενεύης, Παρισιού, Λονδίνου.

Οκτωβριανά 

Από νωρίς ανέλαβε ενεργό ρόλο στα εθνικά και πολιτικά ζητήματα της Κύπρου. Διετέλεσε γραμματέας της Εθνικής Οργάνωσης Κύπρου (ΕΟΚ) και διεδραμάτισε ενεργό ρόλο στην εξέγερση των Οκτωβριανών του 1931. Για το λόγο αυτό εκτοπίστηκε από τους Άγγλους για τρία χρόνια στον Άγιο Νικόλαο Πάφου και στην Κυθρέα.

Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ειδικότερα, υπήρξε ανάμεσα στους λογίους της εποχής που είχαν ενεργό συμετοχή στα γεγονότα που οδήγησαν στην επίθεση κατά του Κυβερνείου. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης που οργάνωσε ο Αρχιμαvδρίτης Διovύσιoς Κυκκώτης, Πρωθιερέας της Φαvερωμέvης στις 21 Οκτωβρίου 1931, πυροδότησε τη φλόγα. Μετά από σύvτoμη oμιλία, ο αρχιμανδρίτης όρκισε τo πλήθoς στηv Ελληvική Σημαία. Στο μεταξύ έφθασε στην πρωτεύουσα και η είδηση για το ογκώδες συλλαλητήριο της Λεμεσού όπως και το νόημα της ομιλίας του επισκόπου Νικοδήμου Μυλωνά που ουσιαστικά καλούσε σε ξεσηκωμό. Από τη Λεμεσό ο Ν. Κλ. Λανίτης τηλεγράφησε στη Λευκωσία τα γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη του. Το τηλεγράφημα αυτό ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά: το τηλεγράφημα αναρτήθηκε από τον Αχιλλέα Αιμιλιανίδη (ανταποκριτή τότε αθηναϊκής εφημερίδας) στην «Εμπορική Λέσχη» στο τέλος της κεντρικής οδού Λήδρας, κοντά στην εκκλησία της Φανερωμένης. Πολύς κόσμος άρχισε τότε να συρρέει προς τα εκεί για να διαβάσει το τηλεγράφημα και να πληροφορηθεί τις εξελίξεις. Η είδηση για παραίτηση και των υπολοίπων Ελλήνων βουλευτών άρχισε να διαδίδεται. Το συγκεντρωμένο πλήθος όλο και μεγάλωνε. Κάποιοι άρχισαν να χτυπούν τις καμπάνες της Φανερωμένης, με αποτέλεσμα να προστρέξουν προς τα εκεί και άλλοι πολλοί. Κατά τον βοηθό διοικητή Λευκωσίας, στην έκθεσή του για τα γεγονότα, το πλήθος που συγκεντρώθηκε μετά την έναρξη των κωδωνοκρουσιών ανερχόταν στις 3.000. Άλλες πηγές ανεβάζουν το πλήθος σε 6-8.000. Στη συνέχεια το πλήθος κινήθηκε προς το Κυβερνείο το οποίο παραδόθηκε στις φλόγες.

ΚΕΚ 

Το 1943 Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης ήταν εκ των ιδρυτικών στελεχών του ΚΕΚ. Υπήρξε μάλιστα και εκ των ιδεολογικών καθοδηγητών του νέου Κόμματος αφού δήλωνε ξεκάθαρα τον αντικομουνιστικό του προσανατολισμό.

Χαρακτηριστική από αυτή την άποψη ήταν η αρθρογραφία του στη Φωνή της Κύπρου:

«Ακριβώς χάριν της ιερός ενότητος των εθνικών μας δυνάμεων δεν πρέπει να επιτρέψωμεν εις τους τυχάρπαστους που ζητούν να χωρίσουν τον Ελληνικόν Λαόν, που αποβλέπει πάντοτε, ως την εθνικήν του Ιερουσαλήμ, προς τον Παρθενώνα, με ανόητους και αηδείς συκοφαντίας περί ταξικών διαφορών και δήθεν εκμεταλλεύσεως των αστών και που αναφέρονται εις ταξικούς αγώνας, εις ένα τόπον όπου ουδέν ταξικόν συναίσθημα ή διαφορά υπάρχει και όπου οι πολίται προήλθον κατά τα εννέα δέκατα εξ αγροτών».

ΕΟΚΑ

Στον αγώνα του 1955-59 η δράση του ήταν πλούσια και περιλάμβανε μεταξύ άλλων μαχητική αρθρογραφία, υπεράσπιση αγωνιστών στα δικαστήρια, ενώ είχε και πλούσια δράση ως εθναρχικός σύμβουλος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και τακτικός συνεργάτης της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών, της Κυπριακής Εταιρείας Νομικών Μελετών κ.α. πνευματικών ιδρυμάτων.

Λόγιος  

Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης έγραψε πολλές επιστημονικές πραγματείες για ποικίλα θέματα: εθνικά, νομικά, ιστορικά, ανθρωπιστικά κλπ. Μεγάλο μέρος του έργου του παραμένει σκορπισμένο σε πολλά ημερήσια και περιοδικά έντυπα. Σε τόμους βρίσκονται εκδομένα τα έργα του: Ο Τρουλλινός (1924), ιστορικό αφήγημα που αναφέρεται στην περίοδο του 1570 στην Κύπρο και περιλαμβάνεται στο Ημερολόγιον Εγκυκλοπαιδικόν του Ι.Α. Βρετού. Η Φραγκοκρατία εν Κύπρω (μετάφραση του France de Chypre του Nicolai Sorga, 1931) (1938). Παλιά Κύπρος, ιστορικά διηγήματα (1933). Χρύσιλλα, λυρικό πεζογράφημα (1951). Η συμφωνία του Λυτρωμού, λυρικά πεζογραφήματα (1960). Εκδομένες σε βιβλία υπάρχουν και αρκετές μελέτες του. Το βιβλίο του Ιστορία της Κύπρου (Histoire de Chypre), γραμμένο στα γαλλικά, εξεδόθη από τον Σύνδεσμο Γαλλικών Πανεπιστημίων σε τρεις, μέχρι σήμερα, εκδόσεις, καθώς και σε ελληνική μετάφραση στην Αθήνα.

Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης υπήρξε αντεπιστέλλον, μέλος του Διεθνούς Συνδέσμου  Δικαίου,  μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Διεθνούς και Συντηρητικού Δικαίου, μέλος της Ένωσης Συγγραφέων Γαλλίας και μέλος πολλών άλλων διεθνών οργανώσεων. Από τη γαλλική κυβέρνηση παρασημοφορήθηκε δυο φορές κι ανακηρύχθηκε ιππότης του εθνικού τάγματος Αξίας της Γαλλίας και ιππότης του τάγματος των Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας.

Για περισσότερες λεπτομέρειες βλέπε: Κ.Π. Κύρρη, Ο Κυθρεώτης λόγιος Αχιλλεύς Κ. Αιμιλιανίδης, 1903-1978. περιοδικό Κυπριακός Λόγος. 65-66, Σεπτ.- Δεκ. 1979, σσ. 495- 516, όπου και βιβλιογραφία. Το ίδιο στην Eλεύθερη Κυθρέα.

Τον Ιούνιο του 2021 με πρωτοβουλία του εγγονού του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη εξεδόθη στη Λευκωσία τόμος με "Άπαντα τα Νομικά" κείμενα του Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, το οποίο προλόγισε ο καθηγητής ιστορίας του Πανεπιστημίου Κύπρου Πέτρος Παπαπολυβίου.

Πηγή:

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια