Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Κατεχόμενο σήμερα χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου που πολύ συχνά ονομάζεται Άγιος Γεώργιος Σπαθαρικού (από το γειτονικό χωριό Σπαθαρικό) ή Άγιος Γεώργιος Αμμοχώστου (από το όνομα της επαρχίας στην οποία ανήκει).

Το χωριό υπήρχε κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια, ήταν φέουδο κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Σε παλαιούς χάρτες απαντάται σημειωμένο ως S. Zorzi. Η παλαιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται έξω από το χωριό, μεταξύ αυτού και του γειτονικού χωριού Σπαθαρικόν. Ήταν, πιθανόν, αυτό από τα πολλά χωριά με την ονομασία Άγιος Γεώργιος που ανήκε στο τάγμα των Ιωαννιτών ιπποτών κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας.

Βρίσκεται στα νοτιοδυτικά του Τρικώμου, σ' ένα υψόμετρο 20 περίπου μέτρων και σε απόσταση 19 περίπου χμ. -στα βορειοδυτικά της Αμμοχώστου. Το χωριό βρίσκεται στο τρίγωνο Τρικώμου- Λευκωσίας -Αγίου Σέργιου και στο τρίγωνο Τρικώμου - Λευκωσίας - Αμμοχώστου.

Η περιοχή του χωριού είναι καμπίσια, χωρίς ιδιαίτερες μορφολογικές διακυμάνσεις, το δε υψόμετρο δεν ξεπερνά τα 50 μέτρα. Ο Άγιος Γεώργιος Σπαθαρικού είναι τοποθετημένος πάνω σε προσχώσεις κι άλλες αποθέσεις των πιο πρόσφατων γεωλογικών περιόδων της Κύπρου, κυρίως της Ολόκαινης και της Πλειστόκαινης. Στη διοικητική έκταση του χωριού κυριαρχούν οι αποθέσεις του σχηματισμού Αθαλάσσας (ασβεστολιθικοί ψαμμίτες και άμμοι), το σύναγμα (αποθέσεις άμμων και χαλικιών της Πλειστόκαινης περιόδου) και οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν προσχωσιγενή εδάφη, τέρρα ρόζα και καφκάλλες.

Η μέση ετήσια βροχόπτωση, που κυμαίνεται γύρω στα 363 χιλιοστόμετρα, είναι πολύ περιοριστικός παράγοντας για τις καλλιέργειες. Έτσι, στις ξηρικές εκτάσεις του χωριού καλλιεργούνται κυρίως τα σιτηρά (σιτάρι, κριθάρι) και τα κτηνοτροφικά φυτά. Πριν από την εισβολή εκτρέφονταν γύρω στα 1.000 αιγοπρόβατα. Το 1973 εκτρέφονταν επίσης 20 βόδια, 14 αγελάδες και 2.590 πουλερικά. Η ανόρυξη γεωτρήσεων κατά τα τελευταία χρόνια, πριν από την εισβολή, βοήθησε στην εντατική καλλιέργεια κάπου 240 σκαλών γης με εσπεριδοειδή.

Ο Άγιος Γεώργιος συνδέεται με ασφαλτόστρωτους δρόμους στα βορειοδυτικά με το χωριό Σύγκραση (περί τα 3 χμ.) και στα νότια με το χωριό Αρναδί (περί τα 3 χμ.).

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Η αύξηση του πληθυσμού από το 1881 μέχρι την τελευταία απογραφή του 1973, αν και όχι εντυπωσιακή, ήταν οπωσδήποτε σταθερή. Η γειτνίαση προς την Αμμόχωστο, μ' όλες τις τουριστικές, βιομηχανικές, εμπορικές κι άλλες δραστηριότητες, βοήθησε στην εργοδότηση μέρους του πληθυσμού του χωριού.

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974 μικρός αριθμός κατοίκων του χωριού παρέμεινε εγκλωβισμένος σ' αυτό, αλλά σταδιακά εκδιώχθηκε. Τον Μάη του 1980 είχαν απομείνει μόνο 3 από τους Ελληνοκυπρίους κατοίκους του, που σύντομα αναγκάστηκαν κι αυτοί να προσφυγοποιηθούν.

Οι Τούρκοι, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν κάθε ελληνικό τοπωνύμιο από το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, μετονόμασαν το χωριό σε Aygun, που μπορεί να μεταφραστεί ως μέρα εορτής (επετείου). Στο χωριό εγκαταστάθηκαν, από το 1975 κ.ε., Τουρκοκύπριοι που μεταφέρθηκαν από το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου και αργότερα και Τούρκοι έποικοι που μεταφέρθηκαν από τη Μικρά Ασία.