Ιανός ή Ιωάννης
Κύπριος ευγενής, της οικογένειας των Λουζινιανών, που έφερε τον τίτλο του λόρδου της Βηρυτού. Ήταν νόθος (αλλά αναγνωρισμένος) γιος του πρίγκιπα της Αντιοχείας Ιωάννη Λουζινιανού, αδελφού του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α' (1359 - 1369) και πρώτος εξάδελφος του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Β' (1369 - 1382). Νόμιμος αδελφός του ήταν ο κόμης Ιάκωβος. Μητέρα του ήταν η λαίδη Αλίκη ντε Γιβλέτ, σύζυγος κάποιου ευγενούς Φιλίππου ντε Κόστα (Μαχαιράς, Χρονικόν. παρ. 529).
Βλέπε λήμμα: Λουζινιανοί
Ο Ιανός ή Ιωάννης εδόθη από τον πατέρα του ως όμηρος στους Γενουάτες και μετεφέρθη στη Γένουα μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και άλλους 63 Κυπρίους ευγενείς. Οι 65 συνολικά όμηροι αποτελούσαν την εγγύηση για την καταβολή, εκ μέρους των Κυπρίων, του ποσού των 900.000 δουκάτων που απαίτησαν οι Γενουάτες μετά την εισβολή τους στην Κύπρο το 1373- 74.
Βλέπε λήμμα: Γενουάτες και Κύπρος
Μετά την απελευθέρωση κι επιστροφή του στην Κύπρο από τη Γένουα, ο Ιανός ή Ιωάννης αναγνωρίστηκε ως γιος του πρίγκιπα Ιωάννη από τον (θείο του) βασιλιά της Κύπρου Ιάκωβο Α' (1382 -1398). Εχρίσθη τότε ιππότης, πήρε επίσης τον τίτλο του λόρδου της Βηρυτού και νυμφεύθηκε μια ευγενή, της γνωστής κυπριακής μεσαιωνικής οικογένειας ντε Μόρφου. Ο Ιάκωβος Α' ανάγκασε επίσης τον ανεψιό του κόμη Ιάκωβο να παραχωρήσει μερικά από τα χωριά του στον αδελφό του Ιανό ή Ιωάννη. Άγνωστο ποια κυπριακά χωριά του παραχωρήθηκαν.
Ο Ιανός, σε προχωρημένη ηλικία, πήγε μαζί με άλλους ευγενείς στο Κάιρο στα 1426/7 κι εργάστηκε για την απελευθέρωση και μεταφορά στην Κύπρο του βασιλιά Ιανού (1398 - 1432) που ήταν αιχμάλωτος του σουλτάνου της Αιγύπτου. Ο βασιλιάς Ιανός ήταν πρώτος του εξάδελφος.
Βλέπε λήμμα: Ιανός Janus
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια