Άγραυλος
Προσωνυμία της θεάς Αθηνάς, αλλά και δυο πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας: α) Άγραυλος, κόρη του Ακταίου, πρώτου θρυλικού βασιλιά της Αττικής και β) Άγραυλος, κόρη της προηγούμενης, αδελφή της Έρσης και της Πανδρόσου που ήταν η προσωποποίηση της γονιμότητας του εδάφους.
Η τελευταία ετιμάτο πάρα πολύ στην αρχαία Σαλαμίνα της Κύπρου, όπου υπήρχε κι ένας λαμπρός ναός προς τιμήν της. Ετιμάτο τον Αφροδίσιο μήνα, με γιορτές και θυσίες και μάλιστα με ανθρωποθυσίες. Πρόσφεραν στην Άγραυλο θυσία ένα νέο, τον οποίο ο ιερέας σκότωνε με δόρυ πριν τον ρίξει στο βωμό. Τον απάνθρωπο αυτό θεσμό κατάργησε ο βασιλιάς της Κύπρου Δίφιλος*, που θέσπισε να θυσιάζουν αντί για νέο, ένα βόδι ή κατά άλλη εκδοχή, ένα ελάφι. Σχετική μαρτυρία στον Πορφύριο, Περί ἀποχῆς ἐμψύχων, 54-55.