Τρωίλος αρχιεπίσκοπος
Επίσκοπος Κωνσταντίας (Σαλαμίνος) της Κύπρου κατά το πρώτο μισό του 5ου μ.Χ. αιώνα. Επειδή ο θρόνος της Κωνσταντίας ήταν ο πρώτος ιεραρχικά μεταξύ των επισκοπικών θρόνων της Κύπρου τότε, οι κάτοχοι του θεωρείται ότι ήσαν αρχιεπίσκοποι. Έτσι κι ο Τρωίλος συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών, κι είναι ο υπ' αριθμόν 7 του καταλόγου των Κυπρίων αρχιεπισκόπων της Μεγάλης Κυπριακής Εγκυκλοπαίδειας. Προκάτοχός του ήταν ο Σαβίνος Α' και διάδοχός του ο Ρηγίνος.
Ο Τρωίλος αναφέρεται στα διασωθέντα πρακτικά της τρίτης Οικουμενικής Συνόδου που πραγματοποιήθηκε στην Έφεσο λίγο μετά τον θάνατό του, το 431. (Ο Τρωίλος φαίνεται ότι είχε πεθάνει στις αρχές του έτους αυτού). Ο θάνατός του έδωσε την ευκαιρία στο πατριαρχείο Αντιοχείας να διεκδικήσει δυναμικά την υποταγή σ' αυτό της Εκκλησίας της Κύπρου κι ο Αντιοχείας Ιωάννης άσκησε πιέσεις για ματαίωση εκλογής διαδόχου του στον θρόνο της Κωνσταντίας. Οι Κύπριοι όμως, παρά τις απειλές, εξέλεξαν (λίγο πριν από την 21.5.431) ως νέο αρχιεπίσκοπο τον Ρηγίνο*, ο οποίος κι αναχώρησε αμέσως για την Έφεσο. Στην έβδομη συνεδρία της εκεί συνόδου, ο Ρηγίνος κι άλλοι Κύπριοι ιεράρχες που τον συνόδευαν (Ζήνων και Ευάγριος) κατήγγειλαν τις ενέργειες της Εκκλησίας της Αντιοχείας κατά της Εκκλησίας της Κύπρου, λέγοντας ανάμεσα σε αρκετά άλλα ότι και ο πάλαι μέν καί ὁ ἅγιος ἡμῶν πατήρ καί ἐπίσκοπος γεγονώς Τρωίλος μύρια πέπονθεν ὑπό τοῦ Ἀντιοχέων κλήρου...
Η αναφορά αυτή στα πρακτικά της συνόδου της Εφέσου φανερώνει ότι επί Τρωίλου είχαν καταβληθεί πολλές προσπάθειες της Εκκλησίας της Αντιοχείας για υποδούλωση της Κυπριακής, κι ότι ο Τρωίλος είχε υποφέρει πολλά, ανθιστάμενος κι αποφασισμένος να διαφυλάξει το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου, που τελικά αναγνωρίστηκε επίσημα λίγο αργότερα.