Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Δραγομάνος του σεραγίου που έδρασε στην Κύπρο πριν από το 1750. Πολύ λίγα είναι γνωστά για τον Χριστοφάκη. Αναφέρεται από τον αρχιμανδρίτη Κυπριανό στο έργο του Χρονολογική Ἱστορία τῆς Νήσου Κύπρου (βλ. έκδοση του 1933, σ. 482) ότι δολοφονήθηκε το Πάσχα του 1750 από ανθρώπους του ζαπίτη (διοικητή) τότε της Λάρνακας Χατζημπακκή*, του γνωστού τυχοδιώκτη και εγκληματία από τα Κλαυδιά της επαρχίας Λάρνακας, επειδή ο Χριστοφάκης κατάφερε να απολυθεί από τη θέση του ο Χατζημπακκής που «ἐκατατυράννει τούς τιμίους τῶν Λαρνακιωτῶν καί ζητῶν καί ἁρπάζων». Το ότι ο Χριστοφάκης είχε τη δύναμη να απολύονται με δικές του παραστάσεις σημαντικοί αξιωματούχοι στη διοίκηση του νησιού φανερώνει την επιρροή του πάνω στην κυβέρνηση της Κύπρου. Την πληροφορία για τη δολοφονία του Χριστοφάκη δίνει και το Χρονικό του Ιωακείμ (στο έργο του Ι.Κ. Μυριανθοπούλου, Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος, Λευκωσία, 1934, σ. 52), όπου αναφέρεται ότι το έγκλημα διεπράχθη από Οσμάνους (δηλαδή Οθωμανούς) την Αγίαν Κυριακήν, ενώ ο Χριστοφάκης πήγαινε στην εκκλησία, για να ακούσει τον καλόν λόγον.

Από μια τοιχογραφία στην εκκλησία Αγίου Γεωργίου στο τσιφλίκι της  Άρπερας στο Κίτι φαίνεται η προσφορά του Χριστοφάκη προς την εκκλησία, που είναι ανάλογη με εκείνη των δυο διαδόχων του δραγομάνων, του Χατζηιωσήφ* και του Χατζηγεωργάκη Κορνέσιου*. Στην τοιχογραφία παριστάνεται ο Χριστοφάκης να προσφέρει μαζί με την οικογένεια του το πρότυπο της εκκλησίας, της οποίας χρηματοδότησε (το 1745) την οικοδόμηση, τον εξωραϊσμό και την ανακαίνιση, που εξαιτίας όμως της δολοφονίας του το 1750 δεν συμπληρώθηκε. Δυο επιγραφές που βρίσκονται στα δεξιά και αριστερά της τοιχογραφίας αναφέρονται στη δωρεά του Χριστοφάκη Κωνσταντίνου και στον λόγο, για τον οποίο έκαμε τη δωρεά, που ήταν η σωτηρία του από τον άγιο Γεώργιο από κίνδυνο, που πέρασε κάποτε, να εξοριστεί από την Κύπρο. Μια τρίτη επιγραφή αναφέρει τη μη συμπλήρωση του καλλωπισμού του ναού λόγω του θανάτου του Χριστοφάκη.

Ως προς το θέμα του κινδύνου εξορίας του Χριστοφάκη ο Α.Κ. Ιντιάνος («Δραγομανία καί Δραγομάνοι στήν Κύπρο», Κυπριακαί Σπουδαί, Β', 1938, σ. 115) βασιζόμενος σε πληροφορία του περιηγητή Alexander Drummond, που επισκέφθηκε την Κύπρο το 1745 και το 1750 (βλέπε Excerpta Cypria, σ. 288), αναφέρει ότι ο Μπεκίρ* πασάς, όταν μετακινήθηκε από τη θέση του κυβερνήτη της Κύπρου, είχε αφήσει στον Χριστοφάκη αρκετά χρήματα, για να συμπληρωθεί το υδραγωγείο (γνωστό σήμερα σαν «Καμάρες»*) για τη μεταφορά νερού στη Λάρνακα. Ο Χριστοφάκης όμως αντί να ολοκληρώσει το έργο καταχράστηκε τα χρήματα. Ο διάδοχος του Μπεκίρ πασά, παρ' όλ' αυτά, δεν προκάλεσε κανένα πρόβλημα στον Χριστοφάκη για το θέμα αυτό. Πάντως το έργο αυτό, που θεωρείται σαν το σημαντικότερο έργο κοινής ωφελείας που έγινε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην Κύπρο, είναι γνωστό ότι ολοκληρώθηκε και λειτούργησε μέχρι και το 1939.