Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Χωριό της επαρχίας Πάφου, 14 περίπου χμ. στα Β Α. της Πόλης Χρυσοχούς. Είναι χτισμένο σ' ένα υψόμετρο 190 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στα δυτικά του οικισμού εκτείνεται η παράκτια πεδιάδα με ποικίλες αρδευόμενες καλλιέργειες. Είναι απ' εδώ που περνά ο κύριος αυτοκινητόδρομος Πόλης-Παχύαμμου, που πριν από την εισβολή συνεχιζόταν μέχρι τη Μόρφου και τη Λευκωσία. Στα ανατολικά προβάλλουν οι κορφές και τα διάσελα του δάσους Πάφου. Οι πλαγιές είναι άλλοτε πευκοντυμένες κι άλλοτε γυμνές, με εμφανή τα σημάδια της αναδάσωσης. Η πολύ μικρή απόσταση μεταξύ βουνού και θάλασσας συμβάλλει πολύ στην ομορφιά και γραφικότητα του τοπίου.

Πολύ κοντά στο χωριό κατασκευάστηκε, το 1965, το φράγμα της Αγίας Μαρίνας, χωρητικότητας 311.000 κυβικών μέτρων. Με το νέο αρδευτικό Σχέδιο Χρυσοχούς αρδεύεται μια σημαντική έκταση γης.

Το χωριό υφίστατο κατά τα Μεσαιωνικά χρόνια. Είναι, πιθανότατα, το χωριό που σε χάρτη της περιόδου της Βενετοκρατίας σημειώνεται ως S. Marino.

Το υψόμετρο παρουσιάζει μια αισθητή αύξηση από την παράκτια περιοχή του χωριού προς τα ανατολικά, όπου φθάνει τα 550 περίπου μέτρα. Εξάλλου το τοπίο του είναι διαμελισμένο από τον ποταμό Ξερό, το Αργάκι του Τρέμιθου και άλλα μικρότερα ρυάκια που πηγάζουν από τα βουνά του δάσους της Πάφου στα ανατολικά και χύνονται στον κόλπο της Χρυσοχούς στα δυτικά.

Από γεωλογικής απόψεως, στην παράκτια περιοχή κυριαρχούν οι προσχώσεις των αναβαθμίδων, το σύναγμα (αποθέσεις άμμων και χαλικιών της Πλειστόκαινης περιόδου) και οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου, ενώ ανατολικότερα απαντώνται οι διαβάσες του Οφιολιθικού Συμπλέγματος Τροόδους. Πάνω στα πετρώματα αυτά αναπτύχθηκαν ξερορεντζίνες, προσχωσιγενή και πυριτιούχα εδάφη.

Το χωριό δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση περί τα 490 χιλιοστόμετρα.

Στο χωριό καλλιεργούνται τα εσπεριδοειδή, λίγα λαχανικά, μπανανιές, οπωροφόρα, σιτηρά και κτηνοτροφικά φυτά. Καλλιεργούνται επίσης οι αμυγδαλιές, οι ελιές, τα αβοκάτο και λίγα όσπρια. Υπάρχουν ακόμη αρκετές ακαλλιέργητες εκτάσεις που καταλαμβάνονται από ποικίλη φυσική βλάστηση. Μέρος του κρατικού δάσους της Πάφου εμπίπτει στο ανατολικό τμήμα του χωριού. Η κτηνοτροφία διεξάγεται σε οικιακή βάση.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία οι πλήρεις απογραφές πληθυσμού έχουν ως ακολούθως:

Στον πληθυσμό του 1982 περιλαμβάνονται και οι κάτοικοι του μικρού οικισμού Κάτω Γιαλιά, στα δυτικά της Αγίας Μαρίνας, που περιλαμβάνεται στα διοικητικά της όρια.