Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Πρόκειται για ένα από τα γεφύρια που διασχίζει ο ποταμός Φοινιώτης, παραπόταμος του Διάριζου, που έχει πάρει το όνομά του από το χωριό Φοινί της επαρχίας Λεμεσού. Είναι πετρόκτιστο, οξυκόρυφο, με άνοιγμα 5,50 μέτρων. Το πλάτος του είναι 2,40 μέτρα. 

Το «Γεφύρι της Ελιάς», όπως και άλλα της γύρω περιοχής, υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε κατά τον 16ο αιώνα. Το όνομά του φαίνεται να έχει προέλθει από την ελιά που βρισκόταν ριζωμένη κοντά του, πράγμα αρκετά ασυνήθιστο για το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται και το σχετικά ψυχρό κλίμα της περιοχής.

Το πέτρινο, οξύκορφο γεφύρι διαθέτει ένα σχετικά στενό πέρασμα, αφού την εποχή εκείνη οι μετακινήσεις γίνονταν είτε με τα πόδια, είτε πάνω σε ζώα. Το χρησιμοποιούσαν συχνά όσοι κατευθύνονταν προς την Πάφο μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα, αφού μόλις το 1958 κατασκευάστηκε το νεότερο γεφύρι που εξυπηρετεί τη διέλευση των περαστικών.

Το μεσαιωνικό «Γεφύρι της Ελιάς» μοιάζει αρκετά με το «Γεφύρι του Τζελεφού», που βρίσκεται λίγο νοτιότερα και εμπίπτει σήμερα στα διοικητικά όρια της Πάφου.

Τα παλιά χρόνια αποτελούσε την μοναδική δίοδο για προσπέλαση του Φοινιώτη από τους ταξιδιώτες  που όδευαν από και προς την Πάφο. Από εκεί προχωρούσαν προς το γεφύρι του Τζιελεφού το οποίο ένωνε τις όχθες του Διάριζου και ακολούθως σε απόσταση επτά χιλιομέτρων συναντούσαν το Γεφύρι του Ρουδιά.