Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το 1959 λειτούργησε το Παράρτημα Θηλέων του Παγκυπρίου  Γυμνασίου, στο κτίριο που στεγάζεται σήμερα το Λύκειο Παλουριώτισσας. Οικοδομήθηκε σε γη που δώρισε η εκκλησιαστική επιτροπή της περιοχής μετά από εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Μακάριου Γ΄.

Βλέπε λήμμα: Παγκύπριο Γυμνάσιο

Φοίτησαν τότε μαθήτριες από την Α΄ ως τη Δ΄ τάξη σε τμήματα Κλασικής και Εμπορικής Κατεύθυνσης. Τα εγκαίνια του τελέστηκαν στις 17 Ιουνίου 1961 από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου  Μακάριο Γ΄, πρόεδρο της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως μαρτυρεί και η επιτείχια αναμνηστική πλάκα για την ίδρυση του σχολείου, η οποία βρίσκεται στο πλάι της κύριας εισόδου του. Το 1961-62 λειτούργησε ως ανεξάρτητο Εξατάξιο Γυμνάσιο με την επωνυμία Παγκύπριον Γυμνάσιον Θηλέων Παλουριωτίσσης. Σημαντική στιγμή για το σχολείο ήταν η θεμελίωση της εκκλησίας της Παναγίας Ευαγγελίστριας της Τήνου στην αυλή του, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν στις 21 Μαρτίου 1965 από τον Αρχιεπίσκοπο και Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακάριο Γ΄.

Βλέπε: ψηφιακός Ηρόδοτος- Αρχείο ΡΙΚ

Οι διακοινοτικές ταραχές το Δεκέμβριο του 1963 έπληξαν και το σχολείο λόγω της ακριτικής του θέσης. Καθηγητές και μαθήτριες βοήθησαν τους στρατιώτες στην οχύρωση του σχολείου και συνέχισαν, πολλές φορές με την ύπαρξη ένοπλων στρατιωτών μέσα στις τάξεις.

Το 1967-68, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, λειτούργησε για πρώτη φορά τμήμα Θετικής Κατεύθυνσης. Το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή του 1974 σημάδεψε καταλυτικά την ιστορία του σχολείου, αφού βρέθηκε σε μια από τις πιο επικίνδυνες ζώνες της Λευκωσίας. Πολύ κοντά στα τουρκικά φυλάκια της πράσινης γραμμής, το σχολείο έγινε επανειλημμένα στόχος των εχθρικών επιθέσεων και μετατράπηκε σε φυλάκιο της Εθνικής Φρουράς. Την ευθύνη επαναλειτουργίας του σχολείου επωμίσθηκε η Διευθύντρια Μάγδα Κιτρομηλίδου, η οποία προηγουμένως ανέλαβε τη μεταφορά όλης της σχολικής περιουσίας στην Παιδαγωγική Ακαδημία για ασφάλεια. Έτσι τελικά το 1974-75 λειτούργησε ως απογευματινό σχολείο στο Παγκύπριο Γυμνάσιο.

Βλέπε λήμμα: Μάγδα Κιτρομηλίδου

Το 1975-76 το σχολείο λειτούργησε στις δικές του κτιριακές εγκαταστάσεις. Η επαναλειτουργία του, έστω και σε ένα μόνο μέρος του κτιρίου και με ένα μεγάλο κομμάτι του στη νεκρή ζώνη, ήταν ένα σημαντικό γεγονός και συνάμα συμβολικό. Χαρακτηριστικά τα λόγια της Διευθύντριας κ. Μάγδας Κιτρομηλίδου προς τις μαθήτριες στην εναρκτήρια ομιλία της εκείνη τη χρονιά: «Φροντίστε να τάξετε τον εαυτό σας στην υπηρεσία του πιο υψηλού στόχου της ανθρώπινης ζωής, που αποβλέπει στη μόρφωση και στη διάπλαση του ανώτερου ανθρώπου. Γιατί τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται ο τόπος μας, για να ανακύψει από τα δεινά, όπου τον έχουν βυθίσει η σκληρότητα, η ασυνειδησία, η ανευθυνότητα, η συμφεροντολογία.»

Η επιστροφή του Γυμνασίου Θηλέων Παλουριωτίσσης στο κτίριο του το 1975-76 περιέκλειε κινδύνους και δεν παρείχε ασφάλεια εξαιτίας των σημαντικών καταστροφών από τα πυρά των Τούρκων, της γειτνίασής του με τα τουρκικά φυλάκια και της ύπαρξης στρατιωτικού φυλακίου της Εθνικής Φρουράς στους χώρους του. Γι’ αυτό δε χρησιμοποιήθηκαν πολλές αίθουσες διδασκαλίας και ειδικές αίθουσες καθώς και η Βιβλιοθήκη, που βρίσκονταν στους πάνω ορόφους, το γυμναστήριο, η μπροστινή αυλή και η κύρια είσοδος του Σχολείου.

Την ίδια χρονιά πήρε την ονομασία Γυμνάσιο Θηλέων Παλουριωτίσσης. Το 1976-77, αφού η Εθνική Φρουρά έκανε τα απαραίτητα αμυντικά έργα, έγινε δυνατόν να χρησιμοποιηθούν όλες οι αίθουσες του σχολείου. Το 1978, με την επίβλεψη της Ειρηνευτικής Δύναμης των Ηνωμένων Εθνών, οι μαθήτριες μκαθάρισαν το γήπεδο του σχολείου, που βρίσκεται στη νεκρή ζώνη, δίπλα από τα τουρκικά φυλάκια που δεν είχε χρησιμοποιηθεί από το 1974. Η χρησιμοποίηση του γηπέδου του Γυμνασίου Παλουριώτισσας μείωσε την έκταση της πράσινης γραμμής στη Λευκωσία.

Την επόμενη χρονιά οι Τούρκοι «επέτρεψαν», μέσω των Ηνωμένων Εθνών, το άνοιγμα της κεντρικής εισόδου του κτιρίου και κατά συνέπεια τη χρήση της μπροστινής αυλής, αν και πολλές φορές υπαναχωρούσαν. Δεν επέτρεψαν όμως να ανοίξει η κύρια είσοδος της αυλής και να χρησιμοποιηθεί ο δρόμος που εφάπτεται της μπροστινής αυλής, κατά μήκος των τειχών. Το κιγκλίδωμα παρέμεινε κλειδωμένο με χοντρές αλυσίδες και απροσπέλαστο από τα αγριοόχορτα και τα δέντρα που είχαν στο μεταξύ φυτρώσει μέσα και έξω από αυτό.  Τη χρονιά 1979-80 το σχολείο έγινε μικτό κάτι, που οδήγησε στη μετονομασία του σε Γυμνάσιον Παλουριωτίσσης, για να γίνει την ίδια χρονιά, με την επικράτηση της Δημοτικής ως επίσημης γλώσσας της Κυβέρνησης, Γυμνάσιο Παλουριώτισσας. Το 1980-81 μια νέα καινοτομία καθόρισε την τελική μορφή του σχολείου, ο χωρισμός του σε δύο σχολεία, Γυμνάσιο και Λύκειο. Την ίδια χρονιά εφαρμόστηκε ο θεσμός του Λυκείου Επιλογής Μαθημάτων. Το 2000-01 εφαρμόστηκε ο θεσμός του Ενιαίου Λυκείου, που ισχύει μέχρι σήμερα.

Πηγή

Ιστοσελίδα Λυκείου Παλλουριώτισσας