Άμεση Δημοκρατία
Το κόμμα του Φειδία Παναγιώτου
Το κόμμα Άμεση Δημοκρατία ιδρύθηκε τον Οκτώβριο του 2025 από τον ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου, ο οποίος είχε εκλεγεί ως ανεξάρτητος στις ευρωεκλογές του 2024. Η ανακοίνωση της ίδρυσης έγινε στις 16 Οκτωβρίου μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μια ιδιαίτερη και συμβολική παρουσίαση: ο Παναγιώτου φόρεσε μια κόκκινη μύτη κλόουν, θέλοντας, όπως εξήγησε, να σατιρίσει και να απομυθοποιήσει το πολιτικό σύστημα.
Η δημιουργία του κόμματος «Άμεση Δημοκρατία» εντάσσεται στην ευρύτερη φιλοσοφία του Παναγιώτου για την ανάγκη ανανέωσης της πολιτικής ζωής και τη μετάβαση από το παραδοσιακό, αντιπροσωπευτικό μοντέλο διακυβέρνησης σε ένα νέο μοντέλο συμμετοχικής και ψηφιακής δημοκρατίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, στόχος είναι να δοθεί στους πολίτες η δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά στις αποφάσεις, όχι μόνο κάθε πέντε χρόνια με την ψήφο τους, αλλά σε συνεχή βάση, μέσα από σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία.
Βασικό μέσο έκφρασης αυτής της ιδέας αποτελεί η ψηφιακή εφαρμογή (app) που αναπτύσσει το κόμμα, μέσω της οποίας οι πολίτες θα μπορούν να συμμετέχουν σε διαδικτυακές ψηφοφορίες, να εκφράζουν απόψεις, να επιλέγουν τους υποψηφίους και να συναποφασίζουν για σημαντικά ζητήματα. Όπως ανέφερε ο Παναγιώτου, μέσα από την εφαρμογή αυτή θα προκύψουν και οι 56 υποψήφιοι του κόμματος για τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές του 2026.
Η «Άμεση Δημοκρατία» δεν διαθέτει προς το παρόν ολοκληρωμένο καταστατικό ή πρόγραμμα, καθώς –όπως δήλωσε ο ιδρυτής της– οι θέσεις και οι προτάσεις θα διαμορφωθούν συλλογικά μέσα από τη συμμετοχή των πολιτών. Η οργάνωση του κόμματος περιγράφεται ως «μοντέλο franchise», με την έννοια ότι το εγχείρημα μπορεί να επεκταθεί και σε άλλες χώρες, αρχίζοντας από την Κύπρο και πιθανώς μελλοντικά στην Ελλάδα.
Η πρωτοβουλία του Παναγιώτου προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Από τη μία πλευρά, χαιρετίστηκε ως μια πρωτοποριακή και καινοτόμος προσπάθεια, που επιχειρεί να αξιοποιήσει την τεχνολογία για την ενίσχυση της δημοκρατίας και της διαφάνειας. Από την άλλη, διατυπώθηκαν επιφυλάξεις και κριτικές σχετικά με τη λειτουργικότητα, την ασφάλεια και τη διαφάνεια μιας τέτοιας ψηφιακής διαδικασίας, καθώς και για τον θεσμικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ένα κόμμα με ανορθόδοξες επικοινωνιακές μεθόδους.
Πηγή