Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Στο παλαιό χωριό Αγρίνου που εξαφανίσθηκε προ πολλού στα βορειοδυτικά της Λάρνακας υπάρχει μικρό μονόκλιτο με τρούλλο εκκλησάκι αφιερωμένο στον άγιο Γεώργιο. Είναι κτισμένο με αδρά πελεκημένους πωρόλιθους. Έχει υποστεί πολλές αλλοιώσεις (κλείσθηκαν οι αρχικές θύρες και ανοίχθηκαν άλλες). Τα τόξα είναι οξυκόρυφα. Τα μορφολογικά στοιχεία βοηθούν στην χρονολόγηση του ναού στα τέλη της Φραγκοκρατίας. Ονομάσθηκε Μακρύς, σε αντιδιαστολή με τον Άγιο Γεώργιο Κοντό, γιατί ήταν πιο μακριά από τη Λάρνακα, σ' αντίθεση με το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που ήταν πιο κοντά.

Μετά τη διάλυση του χωριού Αγρίνου, παρέμεινε ο ναός που για κάποιο διάστημα λειτούργησε ως ναός μικρού μοναστηριού. Είναι όμως ασαφές το πότε ιδρύθηκε στον χώρο το μικρό αυτό μοναστήρι. Ο Αθανάσιος Σακελλάριος, μετά τα μέσα του 19ου αιώνα, το αναφέρει σαφώς ως μοναστήρι. Ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός, τον προηγούμενο αιώνα, όχι. Γύρω από τον ναό υπήρχαν λίγα μοναστηριακά οικοδομήματα, που όμως κατεδαφίστηκαν και εξαφανίστηκαν σήμερα. Στον Κώδικα Α΄ της Μητρόπολης Κιτίου, με καταγραφή στις 22 Ιουνίου 1773, αριθμούνται τα ιερά σκεύη του ναού, ενώ σε άλλες καταγραφές αναφέρονται ονόματα επιτρόπων, ιερομονάχων και ιερέων από τα τέλη του 18ου αιώνα μέχρι και τα τέλη του 19ου. Δεν υπάρχουν όμως σαφείς αναφορές για λειτουργία μοναστηριού και ούτε καταγραφές μοναστηριακής περιουσίας. Πάντως σήμερα, και εφόσον όλη η γύρω περιοχή έγινε οικιστική, ο ναός λειτουργεί περισσότερο ως ενοριακός, επίσημα όμως αναφέρεται ως μοναστήρι.

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια